در صنعت فیلمسازی، یک کلیشه جالب وجود دارد که میگوید اگر مستند میسازید، حتماً باید کسی بریتانیایی را برای روایت انتخاب کنید؛ چرا که لهجه و تسلط به زبان انگلیسی او به موضوع شما اعتبار میبخشد. در طول ده سال گذشته، جان گودن به این اعتبار در پخشهای UFC افزوده است. اگرچه او از واتفورد، انگلستان آمده، اما لهجه و صدای دلنشین او تنها یک مزیت اضافی در زمان میکروفون است. اعتبار او به کارش به طور مستقیم از زندگیاش در هنرهای رزمی ناشی میشود. او میگوید: "من یک پخشکننده آموزشدیده نیستم و هرگز به تلویزیون نرفتهام. من از طریق تمرین هنرهای رزمی به اینجا رسیدم. از هفت سالگی روی تشک جودو بودم و در کاراته، بوکس، موی تای، جوجیتسو برزیلی و MMA تمرین کردهام. هنوز هم بخشی از یک تیم مبارزه هستم. همیشه به فکر تمرین و آموزش در زمینه پخش بودهام. " گودن برای اولین بار در سال 2014 در کنار دن هاردی به مخاطبان UFC معرفی شد و عمدتاً رویدادهای بریتانیا و اروپا را پوشش داد. از آن زمان، استعدادهای او او را به دیگر نقاط جهان به عنوان مجری، تحلیلگر و گزارشگر رویدادهای بزرگترین ترویجکننده مبارزات در جهان رسانده است. اما گودن همچنین به نوعی یک مرد رنسانس رسانهای است. علاوه بر وظایف پخش، او در پروژههای مختلفی به عنوان نویسنده، تهیهکننده، مصاحبهگر، پادکستر و تولیدکننده محتوا مشغول به کار است که صدای او را در فضای MMA به یکی از ضروریترینها تبدیل کرده است. او میگوید: "من واقعاً به هنرهای رزمی مختلط علاقهمندم و به همان اندازه به کشف داستانهای مردم و کمک به آنها برای بیان داستانشان. " گودن به یاد میآورد که روزی که تماس را برای پیوستن به UFC دریافت کرد، در حال ارزیابی خسارت آب در یک خانه بود. او میگوید: "هرگز آن روز را فراموش نمیکنم. وقتی تماس را دریافت کردم، باید احساساتم را سرکوب میکردم تا از آن خانه خارج شوم. وقتی به ونم رسیدم، داشتم فریاد میزدم و فرمان را میزدم. نمیتوانستم باور کنم که بالاخره این فرصت را پیدا کردهام. " گودن در طول این سالها لحظات زیادی را تجربه کرده است. او به یاد میآورد که اولین بار میکروفون UFC را در دست گرفت و چالشهای آن را به یاد میآورد. او همچنین به رویدادهای مهمی مانند کارد مکگرگور در دوبلین و اولین مبارزه قهرمانی UFC که در آن گزارشگری کرد، اشاره میکند. او به خاطر کارش در Inside The Octagon و دیگر پروژهها، به یکی از چهرههای برجسته UFC تبدیل شده است. در نهایت، گودن به سفرهایش به لاسوگاس و کار در UFC APEX اشاره میکند و از اینکه به عنوان یک بریتانیایی در این صنعت موفق شده، ابراز خوشحالی میکند.
در دنیای سینما، یک کلیشه جالب وجود دارد که میگوید اگر مستندی میسازید، حتماً باید کسی بریتانیایی را برای روایت آن انتخاب کنید. این ایده به این دلیل است که لهجه و تسلط بر زبان انگلیسی به موضوع شما اعتبار میبخشد. در دنیای UFC، جان گودن به عنوان یکی از معتبرترین صداها در این عرصه شناخته میشود. او که از واتفورد، انگلستان میآید، با لهجه و صدای دلنشینش به تنهایی اعتبار نمیآورد، بلکه این اعتبار ناشی از سالها تجربه در هنرهای رزمی است. گودن میگوید: "من یک پخشکننده آموزشدیده نیستم و هیچگاه به تلویزیون نرفتهام. من از طریق تمرین هنرهای رزمی به اینجا رسیدم. از هفت سالگی روی تشک جودو بودم و هنوز هم بخشی از یک تیم مبارزه هستم. " گودن برای اولین بار در سال 2014 در کنار دن هاردی به مخاطبان UFC معرفی شد و از آن زمان به عنوان تحلیلگر و مجری در بزرگترین رویدادهای مبارزات مختلط در سطح جهانی حضور داشته است. او همچنین به عنوان نویسنده، تهیهکننده و پادکستر فعالیت میکند و به یکی از صداهای کلیدی در دنیای MMA تبدیل شده است. او میگوید: "من به هنرهای رزمی مختلط بسیار علاقهمند هستم و به کشف داستانهای مردم و کمک به آنها برای بیان این داستانها نیز علاقهمندم. " گودن به یاد میآورد که چگونه روزی که خبر حضورش در یک پخش UFC را دریافت کرد، در حال ارزیابی آسیبهای آب در یک خانه بود. او با هیجان و شادی این خبر را دریافت کرد و نمیتوانست احساساتش را کنترل کند. او میگوید: "هرگز روزی که خبر حضورم در UFC را دریافت کردم فراموش نمیکنم. " در طول ده سال گذشته، گودن لحظات بینظیری را تجربه کرده است. او به یاد میآورد که چگونه اولین بار میکروفن UFC را در دست گرفت و با چالشهای آن روبرو شد. همچنین او به رویدادهای مهمی مانند مبارزه مکگرگور در دوبلین و اولین مبارزه قهرمانی UFC که او گزارش کرده است، اشاره میکند. او همچنین از سفر به جزیره مبارزات و تجربههای منحصر به فردش در آنجا صحبت میکند. گودن با افتخار به کارهایش در UFC اشاره میکند و میگوید: "هر بار که به لاس وگاس سفر میکنم، احساس میکنم که در یک رویا هستم. من از واتفورد به اینجا رسیدهام و هر بار که به این شهر میروم، احساس میکنم که باید خودم را نیشگون بزنم تا باور کنم که این واقعیت است. " جان گودن با صدای معتبر و داستانهای جذابش، به یکی از چهرههای ماندگار در دنیای MMA تبدیل شده است و همچنان به سفر خود ادامه میدهد.
کالوم والش در بازگشت به ایرلند، قهرمانی خود را با ناک اوت حفظ کرد
در یک شب پرهیجان در دبی، کالوم والش با نمایش خیرهکنندهای در بازگشت به خانه، موفق شد با ناک اوت در دور دوم، عنوان قهرمانی WBC قارهای آمریکا در وزن سوپر ولتر را حفظ کند. این رویداد با حضور تماشاگران پرشور ایرلندی، به یکی از خاطرهانگیزترین شبهای تاریخ بوکس ایرلند تبدیل شد. در مسابقه اصلی، علی احمدوف با پیروزی نزدیک در یک تصمیم تقسیم، پییر هوبرت دیبوم را شکست داد و در وزن سوپر میدلوایت قهرمان شد. در آغاز این شب، دو رقیب دوستانه آماتور، الا تامپسون و ابی مالی، برای سه دور به مبارزه پرداختند. اگرچه مالی در دو دور اول برتری داشت، اما این مبارزه به عنوان یک نمایش در نظر گرفته شد و هیچ امتیازی برای این دو نوجوان 16 ساله ثبت نشد. گرت داولینگ، بوکسور تازهکار دبی، با ناک اوت دانیل نوواک در دور دوم، تماشاگران را به وجد آورد. داولینگ با قدرت به میدان آمد و در کمتر از 30 ثانیه، با یک هوک چپ، نوواک را به زمین انداخت. او با دو ناکداون دیگر، پیروزی خود را به ثبت رساند و به رکورد 1-0 رسید. در ادامه، شونا اوکیف، بوکسور سبک وزن ایرلندی، با ناک اوت در دور چهارم، والگردور گودستینسدوتیر را شکست داد و به رکورد 3-0 رسید. اوکیف با ضربات دقیق و کارآمد خود، حریف را تحت فشار قرار داد و در نهایت باعث توقف مبارزه شد. در یکی از شگفتیهای شب، کریک اوبراین با پیروزی در یک تصمیم فنی تقسیم، ادوارد داناوان را شکست داد و عنوان قهرمانی سوپر ولتر Celtic را به دست آورد. اوبراین با شروع قوی و ضربات دقیق، توانست برتری خود را حفظ کند. در نهایت، تامس کارتی، بوکسور سنگینوزن دبی، با ناک اوت جاناتان ورگارا در دور دوم، به پیروزی رسید و رکورد خود را به 9-0 افزایش داد. در مبارزهای دیگر، امیت برنان و کوین کرونین در یک نبرد نزدیک، به مدت هشت دور با هم مبارزه کردند که برنان در نهایت با تصمیم تقسیم پیروز شد. در رویداد اصلی، کالوم والش با نمایش بینظیر خود، قهرمانیاش را با ناک اوت در دور دوم حفظ کرد و به رکورد 12-0 رسید. این شب پر از هیجان و موفقیت، نشاندهنده قدرت و استعداد بوکسورهای ایرلندی بود.
کالوم والش در بازگشت به ایرلند با ناک اوت دوم، قهرمانی خود را حفظ کرد
در یک شب پرهیجان در دبی، کالوم والش با یک بازگشت شگفتانگیز به خانه، موفق شد با ناک اوت در دور دوم، عنوان قهرمانی WBC قارهای آمریکا در وزن سوپر ولتر را حفظ کند. این مبارزه که به شدت مورد انتظار بود، با پیروزی قاطع والش بر پریزمیسلاو رونوسکی به پایان رسید. در رویداد اصلی، علی احمدوف نیز با پیروزی در یک تصمیم تقسیم شده بر پییر هوبرت دیبومب در وزن سوپر میانه، به موفقیت دست یافت. در اینجا نگاهی به نحوه شکلگیری تمام هشت مبارزه در دبی داریم. در مبارزه ابتدایی، دو رقیب دوستانه آماتور، الا تامپسون و ابی مالوی، به مدت سه دور به رقابت پرداختند. در حالی که مالوی در دو دور اول برتری داشت، اما تامپسون در دور پایانی به شدت حمله کرد. این مبارزه به عنوان یک نمایشگاه برگزار شد و به همین دلیل هیچ امتیازی برای این دو نوجوان 16 ساله ثبت نشد. گرت داولینگ، که برای اولین بار در دبی به میدان رفت، با یک ناک اوت در دور دوم، دانیل نوواک را به زمین انداخت و جمعیت را به وجد آورد. داولینگ با ضربات سنگین خود در دور اول، نوواک را به زانو درآورد و در دور دوم نیز با یک ضربه چپ، او را ناک اوت کرد. این پیروزی برای داولینگ، رکورد او را به 1-0 رساند. در وزن سبک، شونا اوکیف با یک ناک اوت در دور چهارم، والگردور گودستینسدوتیر را شکست داد و به رکورد 3-0 خود ادامه داد. اوکیف در دورهای ابتدایی با ضربات خود، حریف را تحت فشار قرار داد و در نهایت با یک ضربه قاطع، پیروزی را به دست آورد. کریگ اوبراین نیز در یک مبارزه شگفتانگیز، ادوارد دانوان را با تصمیم فنی تقسیم شده شکست داد و عنوان قهرمانی سوپر ولتر Celtic را به دست آورد. اوبراین با شروع قوی، توانست برتری خود را حفظ کند و در نهایت به پیروزی رسید. در وزن سنگین، توماس کارتی با ناک اوت جاناتان ورگارا در دور دوم، به پیروزی رسید و رکورد بدون باخت خود را به 9-0 رساند. کارتی از ابتدا کنترل مبارزه را در دست داشت و با ضربات قوی خود، حریف را به زمین انداخت. امیت برنان و کوین کرونین نیز در یک مبارزه نزدیک، به مدت هشت دور به تبادل ضربات پرداختند که در نهایت برنان با تصمیم تقسیم شده پیروز شد. در مبارزه اصلی، علی احمدوف با وجود اینکه در ابتدا تحت فشار بود، توانست با یک تصمیم تقسیم شده بر پییر هوبرت دیبومب پیروز شود. در نهایت، کالوم والش با یک ناک اوت در دور دوم، قهرمانی خود را حفظ کرد و به رکورد 12-0 رسید. این شب پر از هیجان و موفقیت برای ورزشکاران ایرلندی به یاد ماندنی خواهد بود.
نبردی جذاب در انتظار: نیکی رودریگز و مایکل پیکلی در فایت پس اینویتیشنال 8
در دنیای ورزشهای رزمی، رقابتها همیشه با هیجان و تنش همراه هستند، اما نبرد نیکی رودریگز و مایکل پیکلی در فایت پس اینویتیشنال 8 به نوعی خاص و جذاب است. این دو ورزشکار با وجود احترام متقابل، هیچگاه از روحیه رقابتی خود غافل نمیشوند. رودریگز، که به عنوان یکی از چهرههای محبوب در دنیای گراپلینگ شناخته میشود، به وضوح بیان کرده است که برای او مهم نیست که با چه کسی در میدان مبارزه روبرو میشود، او همیشه با تمام قدرت خود به میدان میآید. این روحیه رقابتی او نه تنها در مبارزاتش بلکه در سایر فعالیتهایش نیز مشهود است. مایکل پیکلی نیز به عنوان یک رقیب جدی، به خوبی میداند که رودریگز چه تواناییهایی دارد و این موضوع باعث میشود که او نیز با تمام قوا به میدان بیاید. هر دو ورزشکار به خوبی از اهمیت این مسابقه آگاه هستند و میدانند که پیروزی در این نبرد میتواند به معنای یک قدم بزرگ به سوی موفقیتهای بیشتر باشد. با نزدیک شدن به تاریخ برگزاری این مسابقه، هواداران هر دو ورزشکار به شدت منتظر این نبرد هستند. این مسابقه نه تنها به عنوان یک رقابت ورزشی، بلکه به عنوان یک نمایش از اراده و تلاش دو ورزشکار برجسته در دنیای گراپلینگ محسوب میشود. نیکی رودریگز و مایکل پیکلی هر دو در طول سالهای گذشته ثابت کردهاند که تواناییهای بالایی دارند و این مسابقه فرصتی است تا هر یک از آنها خود را به عنوان بهترین در این رشته معرفی کنند. این نبرد میتواند به یکی از به یادماندنیترین مسابقات تاریخ فایت پس اینویتیشنال تبدیل شود و هواداران را به وجد آورد. در نهایت، این مسابقه تنها یک رقابت نیست، بلکه نمایشی از تلاش، اراده و عشق به ورزش است که میتواند الهامبخش بسیاری از جوانان و علاقهمندان به ورزشهای رزمی باشد. با این حال، تنها زمان مشخص خواهد کرد که کدام یک از این دو ورزشکار برنده میدان خواهد بود و نام خود را در تاریخ ثبت خواهد کرد.
جان گودن: صدای معتبر UFC با داستانهای جذاب
در صنعت فیلمسازی یک ضربالمثل جالب وجود دارد که میگوید اگر مستندی میسازید، حتماً باید کسی بریتانیایی را برای روایت آن انتخاب کنید؛ چرا که لهجه و تسلط بر زبان انگلیسی به موضوع شما اعتبار خاصی میبخشد. در ده سال گذشته، جان گودن به عنوان یکی از صداهای معتبر در پخشهای UFC شناخته شده است. اگرچه او اهل واتفورد انگلستان است، اما لهجه و صدای دلنشین او تنها یک مزیت اضافی در هنگام میکروفن است. اعتبار او از یک زندگی پر از هنرهای رزمی ناشی میشود. جان میگوید: "من یک پخشکننده آموزشدیده نیستم و هرگز به تلویزیون نرفتهام. من از طریق تمرین هنرهای رزمی به اینجا رسیدم. از هفت سالگی روی تشک جودو بودم و کاراته، بوکس، موی تای، جوجیتسو برزیلی و MMA را تمرین کردهام. هنوز هم بخشی از یک تیم مبارزه هستم. همیشه به تمرین و آموزش فکر کردهام، اما از منظر پخش. گودن برای اولین بار در سال 2014 در کنار دن هاردی به مخاطبان UFC معرفی شد و به پوشش رویدادهای انگلستان و سایر نقاط اروپا پرداخت. در سالهای بعد، استعدادهای او او را به عنوان مجری، تحلیلگر و گوینده در بزرگترین ترویج مبارزات جهان به سایر نقاط جهان برد. اما گودن همچنین یک مرد رسانهای چندوجهی است. او علاوه بر وظایف پخش، با پروژههای مختلفی به عنوان نویسنده، تهیهکننده، مصاحبهگر و تولیدکننده محتوا مشغول است که صدای او را در فضای MMA گسترش میدهد. او میگوید: "من واقعاً به هنرهای رزمی مختلط علاقهمند هستم و به همان اندازه به کشف افراد و کمک به آنها برای بیان داستانشان. گودن به یاد میآورد که روزی که برای اولین بار تماس UFC را دریافت کرد، در حال ارزیابی خسارت آب در یک خانه بود. او میگوید: "هرگز آن روز را فراموش نمیکنم. وقتی تماس آمد، باید احساساتم را سرکوب میکردم تا از آن خانه خارج شوم. در طول ده سال گذشته، گودن لحظات خاصی را تجربه کرده است. او به یاد میآورد که اولین بار میکروفن UFC را در دست گرفت و با چالشهای آن مواجه شد. او همچنین به رویدادهای مهمی مانند کارد مکگرگور در دوبلین و اولین مبارزه قهرمانی UFC که او گزارش کرده، اشاره میکند. گودن همچنین به پروژههای مختلفی که در آنها شرکت کرده، از جمله برنامه Inside The Octagon و سریال Up Close اشاره میکند. او به یاد میآورد که چگونه در Fight Island در زمان قرنطینه جهانی، به عنوان یک پخشکننده رشد کرد و به یاد ماندنیترین لحظات خود را به اشتراک میگذارد. او با افتخار به سفرهایش به لاسوگاس و کار در UFC APEX اشاره میکند و میگوید: "هر بار که به لاسوگاس پرواز میکنم و نوار لاسوگاس را میبینم، دچار احساساتی میشوم که نمیتوانم باور کنم جان گودن از واتفورد این فرصت را دارد که این کار را انجام دهد. ".
در صنعت فیلمسازی، یک کلیشه جالب وجود دارد که میگوید اگر مستند میسازید، حتماً باید کسی بریتانیایی را برای روایت انتخاب کنید؛ چرا که لهجه و تسلط به زبان انگلیسی او به موضوع شما اعتبار میبخشد. در طول ده سال گذشته، جان گودن به این اعتبار در پخشهای UFC افزوده است. اگرچه او از واتفورد، انگلستان آمده، اما لهجه و صدای دلنشین او تنها یک مزیت اضافی در زمان میکروفون است. اعتبار او به کارش به طور مستقیم از زندگیاش در هنرهای رزمی ناشی میشود. او میگوید: "من یک پخشکننده آموزشدیده نیستم و هرگز به تلویزیون نرفتهام. من از طریق تمرین هنرهای رزمی به اینجا رسیدم. از هفت سالگی روی تشک جودو بودم و در کاراته، بوکس، موی تای، جوجیتسو برزیلی و MMA تمرین کردهام. هنوز هم بخشی از یک تیم مبارزه هستم. همیشه به فکر تمرین و آموزش در زمینه پخش بودهام. " گودن برای اولین بار در سال 2014 در کنار دن هاردی به مخاطبان UFC معرفی شد و عمدتاً رویدادهای بریتانیا و اروپا را پوشش داد. از آن زمان، استعدادهای او او را به دیگر نقاط جهان به عنوان مجری، تحلیلگر و گزارشگر رویدادهای بزرگترین ترویجکننده مبارزات در جهان رسانده است. اما گودن همچنین به نوعی یک مرد رنسانس رسانهای است. علاوه بر وظایف پخش، او در پروژههای مختلفی به عنوان نویسنده، تهیهکننده، مصاحبهگر، پادکستر و تولیدکننده محتوا مشغول به کار است که صدای او را در فضای MMA به یکی از ضروریترینها تبدیل کرده است. او میگوید: "من واقعاً به هنرهای رزمی مختلط علاقهمندم و به همان اندازه به کشف داستانهای مردم و کمک به آنها برای بیان داستانشان. " گودن به یاد میآورد که روزی که تماس را برای پیوستن به UFC دریافت کرد، در حال ارزیابی خسارت آب در یک خانه بود. او میگوید: "هرگز آن روز را فراموش نمیکنم. وقتی تماس را دریافت کردم، باید احساساتم را سرکوب میکردم تا از آن خانه خارج شوم. وقتی به ونم رسیدم، داشتم فریاد میزدم و فرمان را میزدم. نمیتوانستم باور کنم که بالاخره این فرصت را پیدا کردهام. " گودن در طول این سالها لحظات زیادی را تجربه کرده است. او به یاد میآورد که اولین بار میکروفون UFC را در دست گرفت و چالشهای آن را به یاد میآورد. او همچنین به رویدادهای مهمی مانند کارد مکگرگور در دوبلین و اولین مبارزه قهرمانی UFC که در آن گزارشگری کرد، اشاره میکند. او به خاطر کارش در Inside The Octagon و دیگر پروژهها، به یکی از چهرههای برجسته UFC تبدیل شده است. در نهایت، گودن به سفرهایش به لاسوگاس و کار در UFC APEX اشاره میکند و از اینکه به عنوان یک بریتانیایی در این صنعت موفق شده، ابراز خوشحالی میکند.
رتبه | مبارز | برد | باخت | مساوی | برد با نظر داور | سابمیشن | ناک اوت | ریچ | استایل |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
مراب دوالیشویلی | %۸۰ | %۲۰ | %۰ | %۷۵ | %۶ | %۱۸ | ۶۸' | Orthodox | |
۱ | شان اومالی | %۹۴ | %۵ | %۰ | %۲۳ | %۵ | %۷۰ | ۷۲' | Switch |
۲ | عمر نورمگومدوف | %۱۰۰ | %۰ | %۰ | %۴۳ | %۴۳ | %۱۲ | ۶۹' | Orthodox |
۳ | پتر یان | %۷۶ | %۲۳ | %۰ | %۵۰ | %۶ | %۴۳ | ۶۷' | Switch |
۴ | کوری سندهاگن | %۸۰ | %۱۹ | %۰ | %۴۱ | %۱۷ | %۴۱ | ۷۰' | Switch |
۵ | دیویسون فیگوریدو | %۸۴ | %۱۲ | %۴ | %۱۹ | %۳۸ | %۴۲ | ۶۸' | Orthodox |
۶ | هنری سجو دو | %۸۴ | %۱۵ | %۰ | %۵۰ | %۰ | %۵۰ | ۶۴' | Orthodox |
۷ | مارلون ورا | %۷۰ | %۲۶ | %۳ | %۲۳ | %۳۸ | %۳۸ | ۷۰.۵' | Switch |
۸ | سونگ یادونگ | %۷۱ | %۲۵ | %۳ | %۴۰ | %۱۵ | %۴۵ | ۶۷' | Orthodox |
۹ | راب فونت | %۷۴ | %۲۵ | %۰ | %۳۵ | %۲۰ | %۴۵ | ۷۱.۵' | Orthodox |
۱۰ | خوزه آلدوی | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | ۷۰' | Orthodox |
۱۱ | ماریو باوتیستا | %۸۶ | %۱۳ | %۰ | %۳۰ | %۴۶ | %۲۳ | ۶۹' | Switch |
۱۲ | کایلر فیلیپس | %۸۴ | %۱۵ | %۰ | %۳۶ | %۱۸ | %۴۵ | ۷۲' | Orthodox |
۱۳ | جوناتان مارتینز | %۸۱ | %۱۸ | %۰ | %۴۴ | %۱۱ | %۴۴ | ۷۰' | Southpaw |
۱۴ | دومینیک کروز | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | ۶۸' | Orthodox |
۱۵ | مونتِل جکسون | %۸۶ | %۱۳ | %۰ | %۳۸ | %۷ | %۵۳ | ۷۵.۵' | Southpaw |
در دنیای سینما، یک کلیشه جالب وجود دارد که میگوید اگر مستندی میسازید، حتماً باید کسی بریتانیایی را برای روایت آن انتخاب کنید. این ایده به این دلیل است که لهجه و تسلط بر زبان انگلیسی به موضوع شما اعتبار میبخشد. در دنیای UFC، جان گودن به عنوان یکی از معتبرترین صداها در این عرصه شناخته میشود. او که از واتفورد، انگلستان میآید، با لهجه و صدای دلنشینش به تنهایی اعتبار نمیآورد، بلکه این اعتبار ناشی از سالها تجربه در هنرهای رزمی است. گودن میگوید: "من یک پخشکننده آموزشدیده نیستم و هیچگاه به تلویزیون نرفتهام. من از طریق تمرین هنرهای رزمی به اینجا رسیدم. از هفت سالگی روی تشک جودو بودم و هنوز هم بخشی از یک تیم مبارزه هستم. " گودن برای اولین بار در سال 2014 در کنار دن هاردی به مخاطبان UFC معرفی شد و از آن زمان به عنوان تحلیلگر و مجری در بزرگترین رویدادهای مبارزات مختلط در سطح جهانی حضور داشته است. او همچنین به عنوان نویسنده، تهیهکننده و پادکستر فعالیت میکند و به یکی از صداهای کلیدی در دنیای MMA تبدیل شده است. او میگوید: "من به هنرهای رزمی مختلط بسیار علاقهمند هستم و به کشف داستانهای مردم و کمک به آنها برای بیان این داستانها نیز علاقهمندم. " گودن به یاد میآورد که چگونه روزی که خبر حضورش در یک پخش UFC را دریافت کرد، در حال ارزیابی آسیبهای آب در یک خانه بود. او با هیجان و شادی این خبر را دریافت کرد و نمیتوانست احساساتش را کنترل کند. او میگوید: "هرگز روزی که خبر حضورم در UFC را دریافت کردم فراموش نمیکنم. " در طول ده سال گذشته، گودن لحظات بینظیری را تجربه کرده است. او به یاد میآورد که چگونه اولین بار میکروفن UFC را در دست گرفت و با چالشهای آن روبرو شد. همچنین او به رویدادهای مهمی مانند مبارزه مکگرگور در دوبلین و اولین مبارزه قهرمانی UFC که او گزارش کرده است، اشاره میکند. او همچنین از سفر به جزیره مبارزات و تجربههای منحصر به فردش در آنجا صحبت میکند. گودن با افتخار به کارهایش در UFC اشاره میکند و میگوید: "هر بار که به لاس وگاس سفر میکنم، احساس میکنم که در یک رویا هستم. من از واتفورد به اینجا رسیدهام و هر بار که به این شهر میروم، احساس میکنم که باید خودم را نیشگون بزنم تا باور کنم که این واقعیت است. " جان گودن با صدای معتبر و داستانهای جذابش، به یکی از چهرههای ماندگار در دنیای MMA تبدیل شده است و همچنان به سفر خود ادامه میدهد.
در یک شب پرهیجان در دبی، کالوم والش با نمایش خیرهکنندهای در بازگشت به خانه، موفق شد با ناک اوت در دور دوم، عنوان قهرمانی WBC قارهای آمریکا در وزن سوپر ولتر را حفظ کند. این رویداد با حضور تماشاگران پرشور ایرلندی، به یکی از خاطرهانگیزترین شبهای تاریخ بوکس ایرلند تبدیل شد. در مسابقه اصلی، علی احمدوف با پیروزی نزدیک در یک تصمیم تقسیم، پییر هوبرت دیبوم را شکست داد و در وزن سوپر میدلوایت قهرمان شد. در آغاز این شب، دو رقیب دوستانه آماتور، الا تامپسون و ابی مالی، برای سه دور به مبارزه پرداختند. اگرچه مالی در دو دور اول برتری داشت، اما این مبارزه به عنوان یک نمایش در نظر گرفته شد و هیچ امتیازی برای این دو نوجوان 16 ساله ثبت نشد. گرت داولینگ، بوکسور تازهکار دبی، با ناک اوت دانیل نوواک در دور دوم، تماشاگران را به وجد آورد. داولینگ با قدرت به میدان آمد و در کمتر از 30 ثانیه، با یک هوک چپ، نوواک را به زمین انداخت. او با دو ناکداون دیگر، پیروزی خود را به ثبت رساند و به رکورد 1-0 رسید. در ادامه، شونا اوکیف، بوکسور سبک وزن ایرلندی، با ناک اوت در دور چهارم، والگردور گودستینسدوتیر را شکست داد و به رکورد 3-0 رسید. اوکیف با ضربات دقیق و کارآمد خود، حریف را تحت فشار قرار داد و در نهایت باعث توقف مبارزه شد. در یکی از شگفتیهای شب، کریک اوبراین با پیروزی در یک تصمیم فنی تقسیم، ادوارد داناوان را شکست داد و عنوان قهرمانی سوپر ولتر Celtic را به دست آورد. اوبراین با شروع قوی و ضربات دقیق، توانست برتری خود را حفظ کند. در نهایت، تامس کارتی، بوکسور سنگینوزن دبی، با ناک اوت جاناتان ورگارا در دور دوم، به پیروزی رسید و رکورد خود را به 9-0 افزایش داد. در مبارزهای دیگر، امیت برنان و کوین کرونین در یک نبرد نزدیک، به مدت هشت دور با هم مبارزه کردند که برنان در نهایت با تصمیم تقسیم پیروز شد. در رویداد اصلی، کالوم والش با نمایش بینظیر خود، قهرمانیاش را با ناک اوت در دور دوم حفظ کرد و به رکورد 12-0 رسید. این شب پر از هیجان و موفقیت، نشاندهنده قدرت و استعداد بوکسورهای ایرلندی بود.
در یک شب پرهیجان در دبی، کالوم والش با یک بازگشت شگفتانگیز به خانه، موفق شد با ناک اوت در دور دوم، عنوان قهرمانی WBC قارهای آمریکا در وزن سوپر ولتر را حفظ کند. این مبارزه که به شدت مورد انتظار بود، با پیروزی قاطع والش بر پریزمیسلاو رونوسکی به پایان رسید. در رویداد اصلی، علی احمدوف نیز با پیروزی در یک تصمیم تقسیم شده بر پییر هوبرت دیبومب در وزن سوپر میانه، به موفقیت دست یافت. در اینجا نگاهی به نحوه شکلگیری تمام هشت مبارزه در دبی داریم. در مبارزه ابتدایی، دو رقیب دوستانه آماتور، الا تامپسون و ابی مالوی، به مدت سه دور به رقابت پرداختند. در حالی که مالوی در دو دور اول برتری داشت، اما تامپسون در دور پایانی به شدت حمله کرد. این مبارزه به عنوان یک نمایشگاه برگزار شد و به همین دلیل هیچ امتیازی برای این دو نوجوان 16 ساله ثبت نشد. گرت داولینگ، که برای اولین بار در دبی به میدان رفت، با یک ناک اوت در دور دوم، دانیل نوواک را به زمین انداخت و جمعیت را به وجد آورد. داولینگ با ضربات سنگین خود در دور اول، نوواک را به زانو درآورد و در دور دوم نیز با یک ضربه چپ، او را ناک اوت کرد. این پیروزی برای داولینگ، رکورد او را به 1-0 رساند. در وزن سبک، شونا اوکیف با یک ناک اوت در دور چهارم، والگردور گودستینسدوتیر را شکست داد و به رکورد 3-0 خود ادامه داد. اوکیف در دورهای ابتدایی با ضربات خود، حریف را تحت فشار قرار داد و در نهایت با یک ضربه قاطع، پیروزی را به دست آورد. کریگ اوبراین نیز در یک مبارزه شگفتانگیز، ادوارد دانوان را با تصمیم فنی تقسیم شده شکست داد و عنوان قهرمانی سوپر ولتر Celtic را به دست آورد. اوبراین با شروع قوی، توانست برتری خود را حفظ کند و در نهایت به پیروزی رسید. در وزن سنگین، توماس کارتی با ناک اوت جاناتان ورگارا در دور دوم، به پیروزی رسید و رکورد بدون باخت خود را به 9-0 رساند. کارتی از ابتدا کنترل مبارزه را در دست داشت و با ضربات قوی خود، حریف را به زمین انداخت. امیت برنان و کوین کرونین نیز در یک مبارزه نزدیک، به مدت هشت دور به تبادل ضربات پرداختند که در نهایت برنان با تصمیم تقسیم شده پیروز شد. در مبارزه اصلی، علی احمدوف با وجود اینکه در ابتدا تحت فشار بود، توانست با یک تصمیم تقسیم شده بر پییر هوبرت دیبومب پیروز شود. در نهایت، کالوم والش با یک ناک اوت در دور دوم، قهرمانی خود را حفظ کرد و به رکورد 12-0 رسید. این شب پر از هیجان و موفقیت برای ورزشکاران ایرلندی به یاد ماندنی خواهد بود.
در دنیای ورزشهای رزمی، رقابتها همیشه با هیجان و تنش همراه هستند، اما نبرد نیکی رودریگز و مایکل پیکلی در فایت پس اینویتیشنال 8 به نوعی خاص و جذاب است. این دو ورزشکار با وجود احترام متقابل، هیچگاه از روحیه رقابتی خود غافل نمیشوند. رودریگز، که به عنوان یکی از چهرههای محبوب در دنیای گراپلینگ شناخته میشود، به وضوح بیان کرده است که برای او مهم نیست که با چه کسی در میدان مبارزه روبرو میشود، او همیشه با تمام قدرت خود به میدان میآید. این روحیه رقابتی او نه تنها در مبارزاتش بلکه در سایر فعالیتهایش نیز مشهود است. مایکل پیکلی نیز به عنوان یک رقیب جدی، به خوبی میداند که رودریگز چه تواناییهایی دارد و این موضوع باعث میشود که او نیز با تمام قوا به میدان بیاید. هر دو ورزشکار به خوبی از اهمیت این مسابقه آگاه هستند و میدانند که پیروزی در این نبرد میتواند به معنای یک قدم بزرگ به سوی موفقیتهای بیشتر باشد. با نزدیک شدن به تاریخ برگزاری این مسابقه، هواداران هر دو ورزشکار به شدت منتظر این نبرد هستند. این مسابقه نه تنها به عنوان یک رقابت ورزشی، بلکه به عنوان یک نمایش از اراده و تلاش دو ورزشکار برجسته در دنیای گراپلینگ محسوب میشود. نیکی رودریگز و مایکل پیکلی هر دو در طول سالهای گذشته ثابت کردهاند که تواناییهای بالایی دارند و این مسابقه فرصتی است تا هر یک از آنها خود را به عنوان بهترین در این رشته معرفی کنند. این نبرد میتواند به یکی از به یادماندنیترین مسابقات تاریخ فایت پس اینویتیشنال تبدیل شود و هواداران را به وجد آورد. در نهایت، این مسابقه تنها یک رقابت نیست، بلکه نمایشی از تلاش، اراده و عشق به ورزش است که میتواند الهامبخش بسیاری از جوانان و علاقهمندان به ورزشهای رزمی باشد. با این حال، تنها زمان مشخص خواهد کرد که کدام یک از این دو ورزشکار برنده میدان خواهد بود و نام خود را در تاریخ ثبت خواهد کرد.
در صنعت فیلمسازی یک ضربالمثل جالب وجود دارد که میگوید اگر مستندی میسازید، حتماً باید کسی بریتانیایی را برای روایت آن انتخاب کنید؛ چرا که لهجه و تسلط بر زبان انگلیسی به موضوع شما اعتبار خاصی میبخشد. در ده سال گذشته، جان گودن به عنوان یکی از صداهای معتبر در پخشهای UFC شناخته شده است. اگرچه او اهل واتفورد انگلستان است، اما لهجه و صدای دلنشین او تنها یک مزیت اضافی در هنگام میکروفن است. اعتبار او از یک زندگی پر از هنرهای رزمی ناشی میشود. جان میگوید: "من یک پخشکننده آموزشدیده نیستم و هرگز به تلویزیون نرفتهام. من از طریق تمرین هنرهای رزمی به اینجا رسیدم. از هفت سالگی روی تشک جودو بودم و کاراته، بوکس، موی تای، جوجیتسو برزیلی و MMA را تمرین کردهام. هنوز هم بخشی از یک تیم مبارزه هستم. همیشه به تمرین و آموزش فکر کردهام، اما از منظر پخش. گودن برای اولین بار در سال 2014 در کنار دن هاردی به مخاطبان UFC معرفی شد و به پوشش رویدادهای انگلستان و سایر نقاط اروپا پرداخت. در سالهای بعد، استعدادهای او او را به عنوان مجری، تحلیلگر و گوینده در بزرگترین ترویج مبارزات جهان به سایر نقاط جهان برد. اما گودن همچنین یک مرد رسانهای چندوجهی است. او علاوه بر وظایف پخش، با پروژههای مختلفی به عنوان نویسنده، تهیهکننده، مصاحبهگر و تولیدکننده محتوا مشغول است که صدای او را در فضای MMA گسترش میدهد. او میگوید: "من واقعاً به هنرهای رزمی مختلط علاقهمند هستم و به همان اندازه به کشف افراد و کمک به آنها برای بیان داستانشان. گودن به یاد میآورد که روزی که برای اولین بار تماس UFC را دریافت کرد، در حال ارزیابی خسارت آب در یک خانه بود. او میگوید: "هرگز آن روز را فراموش نمیکنم. وقتی تماس آمد، باید احساساتم را سرکوب میکردم تا از آن خانه خارج شوم. در طول ده سال گذشته، گودن لحظات خاصی را تجربه کرده است. او به یاد میآورد که اولین بار میکروفن UFC را در دست گرفت و با چالشهای آن مواجه شد. او همچنین به رویدادهای مهمی مانند کارد مکگرگور در دوبلین و اولین مبارزه قهرمانی UFC که او گزارش کرده، اشاره میکند. گودن همچنین به پروژههای مختلفی که در آنها شرکت کرده، از جمله برنامه Inside The Octagon و سریال Up Close اشاره میکند. او به یاد میآورد که چگونه در Fight Island در زمان قرنطینه جهانی، به عنوان یک پخشکننده رشد کرد و به یاد ماندنیترین لحظات خود را به اشتراک میگذارد. او با افتخار به سفرهایش به لاسوگاس و کار در UFC APEX اشاره میکند و میگوید: "هر بار که به لاسوگاس پرواز میکنم و نوار لاسوگاس را میبینم، دچار احساساتی میشوم که نمیتوانم باور کنم جان گودن از واتفورد این فرصت را دارد که این کار را انجام دهد. ".