- صفحه اصلی
- ایونت ها
- رده بندی
- مقایسه
- اخبار
کالوم والش: از دنیای بوکس تا قهرمانی در زادگاهش
کالوم والش، بوکسور جوان و بااستعداد ایرلندی، هنوز از توجهات و هیاهوی اطرافش خسته نشده است. او با خنده‌ای دلنشین در حین تمرین در باشگاه بوکس Wild Card در هالیوود کالیفرنیا می‌گوید: «نه، همه چیز خوب است. » والش که در دسته وزن میانه جوانان بدون شکست است، تنها چند هفته تا بازگشتش به ایرلند برای رویارویی با پرزمیسلاو رونوسکی در 3Arena دوبلین فاصله دارد. اگر قرار بود که او در این رویداد بزرگ دچار اضطراب شود، این احساسات به وضوح در چهره‌اش دیده نمی‌شود. والش که اهل کُرک است، همیشه در برابر فشارها در رینگ آرام بوده و خارج از رینگ نیز به همان اندازه اعتماد به نفس دارد. این نوع رفتار، قهرمانان و ستاره‌ها را در این صنعت می‌سازد و والش ۲۳ ساله از زمانی که برای اولین بار دستکش‌های بوکس را به دست گرفت، به دنبال این هدف بوده است. او می‌گوید: «من همیشه اینگونه بوده‌ام. واقعاً نگران چیزها نیستم. من هرگز نگران هیچ چیزی نیستم، راستش را بخواهید. فقط سعی می‌کنم از هر لحظه‌ای که دارم لذت ببرم، زیرا می‌دانم که این فرصت‌ها می‌توانند به سرعت از بین بروند. » این نگرش سالمی است که در هر زمینه‌ای از زندگی، به ویژه در دنیای بوکس، بسیار مهم است. والش در طول زندگی‌اش شاهد سقوط بسیاری از بوکسورها بوده و می‌داند که هیچ زمانی برای ناامیدی وجود ندارد. او اکنون آماده است تا از اولین مبارزه‌اش به عنوان یک حرفه‌ای در زادگاهش لذت ببرد. از زمانی که به کالیفرنیا رفته، والش به یکی از نام‌های داغ در صحنه بوکس ایالات متحده تبدیل شده و رکورد ۱۱-۰ با ۹ ناک‌اوت را به دست آورده است. او حالا به عنوان یک قهرمان به خانه برمی‌گردد و با وجود اینکه به طور مکرر به خانه می‌آید، نگران لهجه کالیفرنیایی‌اش است. او با خنده می‌گوید: «گاهی اوقات، چند نفر از بچه‌ها به من می‌گویند یانک. اما من هرگز نمی‌خواهم لهجه‌ام را از دست بدهم. » والش با لهجه ایرلندی‌اش به 3Arena برمی‌گردد تا با رونوسکی، بوکسور لهستانی با رکورد ۲۲-۲-۱، مبارزه کند. او می‌گوید: «این یک اتفاق بزرگ است، اما در نهایت، من باید بروم و برنده شوم. » والش با اعتماد به نفس به تمریناتش ادامه می‌دهد و می‌داند که آماده است تا در برابر هواداران ایرلندی‌اش به پیروزی برسد. او با اشاره به شب مبارزه‌اش می‌گوید: «این شب برای هر کسی که در 3Arena باشد، شب خوبی نخواهد بود. » او به شدت به آینده امیدوار است و معتقد است که این مبارزه می‌تواند تاریخ‌ساز باشد.
اخبار مرتبط
کالوم والش: قهرمان آینده با اعتماد به نفس در آستانه مبارزه بزرگ
کالوم والش، بوکسور جوان و بااستعداد ایرلندی، هنوز از توجهات و هیاهوی اطرافش خسته نشده است. او با خنده‌ای دلنشین در حین تمریناتش در باشگاه بوکس Wild Card در هالیوود کالیفرنیا می‌گوید: «نه، همه چیز خوب است. » والش، که هنوز در انتظار بازگشتش به ایرلند برای مبارزه‌اش با پرزمیسلاو رونوسکی در 3Arena دوبلین است، به نظر نمی‌رسد که هیچ نشانه‌ای از اضطراب داشته باشد. این بوکسور 23 ساله، که از کودکی به این ورزش علاقه‌مند بوده، همیشه در شرایط فشار آرامش خود را حفظ کرده و به خود اعتماد دارد. او در این باره می‌گوید: «من همیشه اینگونه بوده‌ام. واقعاً نگران چیزها نیستم. من فقط سعی می‌کنم از هر فرصتی که به من داده می‌شود، لذت ببرم، زیرا می‌دانم که این فرصت‌ها ممکن است به سرعت از بین بروند. » این نگرش سالم در هر زمینه‌ای از زندگی مهم است، اما در دنیای بوکس به ویژه اهمیت بیشتری دارد. والش به خوبی می‌داند که در این ورزش، یک اشتباه کوچک می‌تواند به قیمت از دست دادن همه چیز تمام شود. او در طول زندگی حرفه‌ای‌اش شاهد سقوط بسیاری از بوکسورها بوده و به همین دلیل هیچ وقت نمی‌خواهد دلسرد شود. او اکنون آماده است تا اولین مبارزه‌اش را به عنوان یک حرفه‌ای در خانه‌اش برگزار کند. والش که به کالیفرنیا نقل مکان کرده، در صحنه بوکس آمریکا به یک ستاره نوظهور تبدیل شده و با رکورد 11-0 و 9 ناک‌اوت، در شهرهای مختلفی مانند نیویورک و بوستون مبارزه کرده است. حالا او به عنوان یک قهرمان به خانه بازمی‌گردد و می‌خواهد لهجه ایرلندی‌اش را حفظ کند. او با خنده می‌گوید: «بعضی وقت‌ها دوستانم به من می‌گویند یانک. اما من هرگز نمی‌خواهم لهجه‌ام را از دست بدهم. » مبارزه‌اش با رونوسکی، که رکورد 22-2-1 دارد، در 3Arena دوبلین برگزار خواهد شد. والش به یاد می‌آورد که پنج سال پیش در همین مکان، کنسرت 50 سنت را دیده است. او می‌گوید: «این یک اتفاق بزرگ است، اما در نهایت باید بروم و پیروز شوم. اگر به آنجا بروم و ناک‌اوت شوم، همه چیز تمام می‌شود. » والش با اعتماد به نفس می‌گوید که تمریناتش به خوبی پیش رفته و او آماده است تا در برابر هواداران ایرلندی‌اش پیروز شود. او با شوخی می‌گوید: «آن شب برای هر بطری آبجو در 3Arena شب بدی خواهد بود. » با حضور دنا وایت و برنامه‌های بزرگ UFC در دوبلین، والش معتقد است که این رویداد به یک تاریخ‌سازی در دنیای بوکس تبدیل خواهد شد. او می‌گوید: «این همان چیزی است که مدت‌هاست دنبالش بودیم. این مبارزه نشان خواهد داد که بوکس چگونه باید باشد و مردم متوجه خواهند شد که این سطح جدیدی از بوکس است. ».
نبردهای هیجان‌انگیز در 3Arena: پیروزی‌های درخشان و ناک اوت‌های خیره‌کننده!
در شب پرهیجان بوکس در 3Arena دابلین، رقابت‌های جذابی برگزار شد که تماشاگران را به وجد آورد. در نخستین مبارزه، رقبای آماتور، الا تامپسون و ابی مالی، در سه راند به مصاف هم رفتند. اگرچه مالی در دو راند ابتدایی برتری داشت، اما تامپسون در راند پایانی با یک حمله ناگهانی، تلاش کرد تا نتیجه را تغییر دهد. این مبارزه به عنوان یک نمایش برگزار شد و هیچ امتیازی برای دو نوجوان 16 ساله ثبت نشد. در ادامه، گرت داولینگ، بوکسور جوان دابلینی، با یک نمایش خیره‌کننده در راند دوم، دانیل نوواک را ناک اوت کرد. داولینگ با قدرت از گوشه خود خارج شد و با یک هوک چپ، نوواک را به زمین انداخت. او با دو ناک‌داون دیگر، مبارزه را در 9 ثانیه از راند دوم به پایان رساند و به رکورد 1-0 رسید. شوانا اوکیف، بوکسور سبک وزن ایرلندی، با یک ناک‌اوت در راند چهارم، والگردور گودستینسدوتیر را شکست داد و به رکورد 3-0 خود ادامه داد. اوکیف در راندهای ابتدایی با ضربات دقیق و قوی، حریف خود را تحت فشار قرار داد و در نهایت با درخواست کادر فنی گودستینسدوتیر، مبارزه به پایان رسید. در یکی از مبارزات هیجان‌انگیز، کریک اوبراین با یک تصمیم فنی تقسیم در شش راند، ادوارد داناوان را شکست داد و عنوان قهرمانی سوپر ولتر ویت کلتیک را به دست آورد. اوبراین با شروع قوی، داناوان را تحت فشار قرار داد و در نهایت با یک برتری جزئی پیروز شد. در ادامه، توماس کارتی، بوکسور سنگین وزن دابلینی، با ناک‌اوت جاناتان ورگارا در راند دوم، تماشاگران را به وجد آورد. کارتی با قدرت و دقت، حریف خود را به زمین انداخت و به رکورد 9-0 رسید. امیت برنان، بوکسور سابق المپیکی ایرلند، در یک مبارزه نزدیک با کوین کرونین، موفق به کسب عنوان قهرمانی سوپر میدل ویت کلتیک شد. این مبارزه به شدت رقابتی بود و برنان با یک تصمیم تقسیم، پیروز میدان شد. در رویداد اصلی، علی احمدوف با یک تصمیم تقسیم در برابر پیر هوبرت دیبومب، که به عنوان یک زیرمجموعه 7 به 1 شناخته می‌شد، پیروز شد. این مبارزه به رغم عدم فعالیت کافی احمدوف، به نفع او به پایان رسید. در نهایت، کالوم والش با ناک‌اوت در راند دوم، عنوان قهرمانی WBC قاره‌ای آمریکا را حفظ کرد و به رکورد 12-0 رسید. این شب پر از هیجان و ناک‌اوت‌های خیره‌کننده، به یاد ماندنی شد و تماشاگران را به وجد آورد.
جان گودن: صدای معتبر UFC با داستان‌های جذاب از دنیای هنرهای رزمی
در صنعت فیلم‌سازی یک ضرب‌المثل جالب وجود دارد که می‌گوید اگر مستند می‌سازید، حتماً باید کسی بریتانیایی را برای روایت انتخاب کنید؛ زیرا لهجه و تسلط به زبان انگلیسی به موضوع شما اعتبار می‌بخشد. در دنیای UFC، جان گودن به مدت ده سال است که این اعتبار را به پخش‌های UFC می‌آورد. او از واتفورد انگلستان آمده، اما لهجه و صدای دلنشین او تنها یک مزیت اضافی است. اعتبار واقعی او از زندگی‌اش در هنرهای رزمی نشأت می‌گیرد. او می‌گوید: "من یک پخش‌کننده آموزش‌دیده نیستم و هیچ‌گاه به تلویزیون نرفته‌ام. من از طریق تمرین هنرهای رزمی به اینجا رسیدم. از هفت سالگی روی تشک جودو بودم و هنوز هم بخشی از یک تیم مبارزه هستم. " گودن برای اولین بار در سال 2014 در کنار دن هاردی به مخاطبان UFC معرفی شد و به سرعت به یکی از چهره‌های برجسته این ورزش تبدیل شد. او نه تنها به عنوان مجری و تحلیل‌گر، بلکه به عنوان نویسنده، تولیدکننده و پادکستر نیز فعالیت می‌کند. او با اشتیاق به هنرهای رزمی مختلط می‌گوید: "من به کشف داستان‌های مردم و کمک به آنها برای بیان این داستان‌ها بسیار علاقه‌مندم. " گودن به یاد می‌آورد که چگونه روزی که به او خبر دادند به پخش UFC دعوت شده، در حال ارزیابی خسارت آب در یک خانه بود. او می‌گوید: "وقتی تماس را دریافت کردم، باید احساساتم را سرکوب می‌کردم تا از آن خانه خارج شوم. در ون خودم شروع به فریاد زدن کردم. " او در طول این سال‌ها لحظات خاصی را تجربه کرده است. از اولین باری که میکروفون UFC را در دست گرفت تا شب تاریخی مبارزه مک‌گرگور در دوبلین. او به یاد می‌آورد: "این شب واقعاً دیوانه‌وار بود و من خوشحالم که بخشی از این جشنواره هنرهای رزمی ایرلندی بودم. " گودن همچنین به اولین مبارزه قهرمانی UFC که در آن شرکت داشت، یعنی مبارزه جوآنا یدرزیک با جسیکا پن، اشاره می‌کند و می‌گوید: "این تجربه برای من بسیار خاص بود. " او همچنین به برنامه "Inside The Octagon" اشاره می‌کند که در آن به تحلیل مبارزات می‌پرداختند و می‌گوید: "این برنامه به ما کمک کرد تا گفتگوهای خصوصی‌مان را به تصویر بکشیم. " گودن به یاد می‌آورد که چگونه در مبارزه بیسپینگ و سیلوا در لندن، به عنوان مجری حضور داشت و می‌گوید: "این مبارزه برای من بسیار خاص بود زیرا دو قهرمان بزرگ را در یک رینگ دیدم. " او همچنین به سفرش به نیویورک برای UFC 205 اشاره می‌کند و می‌گوید: "این شب بسیار ویژه بود و من به عنوان مجری در کنار مبارزان و سلبریتی‌ها بودم. " گودن در نهایت به پروژه‌های مختلفی که در UFC انجام داده، از جمله سریال "Up Close" و "Fight Day Focus" اشاره می‌کند و می‌گوید: "این پروژه‌ها به من کمک کردند تا به عنوان یک پخش‌کننده رشد کنم. " او با افتخار به سفرهایش به لاس‌وگاس اشاره می‌کند و می‌گوید: "هر بار که به لاس‌وگاس می‌روم، احساس می‌کنم که در یک رویا هستم. من از واتفورد به اینجا آمده‌ام و اکنون در بهترین صندلی‌ها نشسته‌ام و بزرگترین مبارزان جهان را تماشا می‌کنم. ".
پیروزی شگفت‌انگیز تیم ملی فوتبال ایران در برابر حریف قدرتمند
تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی هیجان‌انگیز و تماشایی موفق شد تا با نتیجه‌ای شگفت‌انگیز حریف قدرتمند خود را شکست دهد. این دیدار که در ورزشگاه آزادی برگزار شد، به یکی از خاطره‌انگیزترین بازی‌های تاریخ فوتبال ایران تبدیل شد. بازیکنان تیم ملی با نمایش فوق‌العاده خود، نشان دادند که عزم جدی برای موفقیت دارند و به دنبال کسب عنوان قهرمانی در مسابقات پیش رو هستند. در نیمه اول بازی، تیم ایران با یک گل زودهنگام از حریف پیش افتاد. این گل که توسط مهاجم جوان و بااستعداد تیم به ثمر رسید، جو ورزشگاه را به شدت تحت تأثیر قرار داد و هواداران را به وجد آورد. پس از این گل، تیم حریف تلاش کرد تا بازی را به تساوی بکشاند، اما دفاع مستحکم ایران و درخشش دروازه‌بان تیم مانع از این کار شد. نیمه دوم بازی با فشار بیشتر تیم حریف آغاز شد، اما بازیکنان ایران با تمرکز و انسجام بالا به خوبی از دروازه خود دفاع کردند. در دقیقه ۷۵، تیم ملی ایران با یک ضد حمله سریع و هماهنگ، گل دوم را به ثمر رساند و فاصله را به دو گل افزایش داد. این گل باعث شد تا امیدهای حریف برای بازگشت به بازی به شدت کاهش یابد. در دقایق پایانی بازی، تیم ایران با حفظ توپ و کنترل بازی، به خوبی زمان را مدیریت کرد و اجازه نداد حریف به گل برسد. این پیروزی نه تنها به اعتبار تیم ملی افزوده بلکه روحیه بازیکنان را نیز به شدت تقویت کرد. هواداران پس از پایان بازی با شادی و سرودهای ملی به استقبال بازیکنان رفتند و این پیروزی را جشن گرفتند. تیم ملی فوتبال ایران با این پیروزی، خود را به عنوان یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در مسابقات آینده معرفی کرد و امیدها برای موفقیت در عرصه بین‌المللی را زنده نگه داشت. با توجه به عملکرد فوق‌العاده بازیکنان و کادر فنی، انتظار می‌رود که تیم ملی در مسابقات آینده نیز نتایج درخشانی کسب کند و دل هواداران را شاد کند.
پیروزی شگفت‌انگیز تیم ملی فوتبال ایران در برابر حریف قدرتمند
تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی هیجان‌انگیز و پر از تنش، موفق شد حریف قدرتمند خود را با نتیجه‌ای شگفت‌انگیز شکست دهد. این دیدار که در ورزشگاه آزادی برگزار شد، نه تنها برای بازیکنان بلکه برای هواداران نیز لحظاتی فراموش‌نشدنی به ارمغان آورد. در نیمه اول بازی، تیم ایران با یک گل زودهنگام از حریف پیش افتاد و این گل به شدت روحیه بازیکنان را بالا برد. در ادامه، حریف تلاش کرد تا بازی را به تساوی بکشاند، اما دفاع مستحکم ایران اجازه نداد تا این اتفاق بیفتد. در نیمه دوم، تیم ملی ایران با استفاده از ضدحملات سریع و برنامه‌ریزی دقیق، موفق شد گل دوم را نیز به ثمر برساند. این گل، نتیجه تلاش‌های بی‌وقفه بازیکنان و هماهنگی عالی آنها بود. هواداران در ورزشگاه با شور و شوق فراوان به تشویق تیم خود پرداختند و این حمایت بی‌نظیر به بازیکنان انگیزه بیشتری داد. حریف در دقایق پایانی بازی تمام تلاش خود را برای کاهش فاصله گل‌ها به کار گرفت، اما درخشش دروازه‌بان ایران و دفاع مستحکم تیم، مانع از این شد که آنها به گل برسند. این پیروزی نه تنها به اعتبار تیم ملی ایران افزود، بلکه نشان‌دهنده عزم و اراده بازیکنان برای موفقیت در مسابقات آینده بود. سرمربی تیم ملی پس از بازی در مصاحبه‌ای گفت: "ما به خوبی آماده شده بودیم و بازیکنان با تمام وجود در زمین جنگیدند. این پیروزی نتیجه تلاش‌های شبانه‌روزی کادر فنی و بازیکنان است و امیدوارم این روند ادامه داشته باشد. " این پیروزی باعث افزایش امیدواری‌ها برای مسابقات آینده و همچنین صعود به مراحل بالاتر در رقابت‌های بین‌المللی شد. هواداران با امید به آینده، به حمایت از تیم ملی ادامه خواهند داد و انتظار دارند که این روند موفقیت‌آمیز ادامه یابد. در نهایت، این بازی به یاد ماندنی، نشان‌دهنده قدرت و استعداد فوتبال ایران در سطح بین‌المللی بود.
کالوم والش: از دنیای بوکس تا قهرمانی در زادگاهش
کالوم والش، بوکسور جوان و بااستعداد ایرلندی، هنوز از توجهات و هیاهوی اطرافش خسته نشده است. او با خنده‌ای دلنشین در حین تمرین در باشگاه بوکس Wild Card در هالیوود کالیفرنیا می‌گوید: «نه، همه چیز خوب است. » والش که در دسته وزن میانه جوانان بدون شکست است، تنها چند هفته تا بازگشتش به ایرلند برای رویارویی با پرزمیسلاو رونوسکی در 3Arena دوبلین فاصله دارد. اگر قرار بود که او در این رویداد بزرگ دچار اضطراب شود، این احساسات به وضوح در چهره‌اش دیده نمی‌شود. والش که اهل کُرک است، همیشه در برابر فشارها در رینگ آرام بوده و خارج از رینگ نیز به همان اندازه اعتماد به نفس دارد. این نوع رفتار، قهرمانان و ستاره‌ها را در این صنعت می‌سازد و والش ۲۳ ساله از زمانی که برای اولین بار دستکش‌های بوکس را به دست گرفت، به دنبال این هدف بوده است. او می‌گوید: «من همیشه اینگونه بوده‌ام. واقعاً نگران چیزها نیستم. من هرگز نگران هیچ چیزی نیستم، راستش را بخواهید. فقط سعی می‌کنم از هر لحظه‌ای که دارم لذت ببرم، زیرا می‌دانم که این فرصت‌ها می‌توانند به سرعت از بین بروند. » این نگرش سالمی است که در هر زمینه‌ای از زندگی، به ویژه در دنیای بوکس، بسیار مهم است. والش در طول زندگی‌اش شاهد سقوط بسیاری از بوکسورها بوده و می‌داند که هیچ زمانی برای ناامیدی وجود ندارد. او اکنون آماده است تا از اولین مبارزه‌اش به عنوان یک حرفه‌ای در زادگاهش لذت ببرد. از زمانی که به کالیفرنیا رفته، والش به یکی از نام‌های داغ در صحنه بوکس ایالات متحده تبدیل شده و رکورد ۱۱-۰ با ۹ ناک‌اوت را به دست آورده است. او حالا به عنوان یک قهرمان به خانه برمی‌گردد و با وجود اینکه به طور مکرر به خانه می‌آید، نگران لهجه کالیفرنیایی‌اش است. او با خنده می‌گوید: «گاهی اوقات، چند نفر از بچه‌ها به من می‌گویند یانک. اما من هرگز نمی‌خواهم لهجه‌ام را از دست بدهم. » والش با لهجه ایرلندی‌اش به 3Arena برمی‌گردد تا با رونوسکی، بوکسور لهستانی با رکورد ۲۲-۲-۱، مبارزه کند. او می‌گوید: «این یک اتفاق بزرگ است، اما در نهایت، من باید بروم و برنده شوم. » والش با اعتماد به نفس به تمریناتش ادامه می‌دهد و می‌داند که آماده است تا در برابر هواداران ایرلندی‌اش به پیروزی برسد. او با اشاره به شب مبارزه‌اش می‌گوید: «این شب برای هر کسی که در 3Arena باشد، شب خوبی نخواهد بود. » او به شدت به آینده امیدوار است و معتقد است که این مبارزه می‌تواند تاریخ‌ساز باشد.
خروس وزن مردان
| رتبه | مبارز | برد | باخت | مساوی | برد با نظر داور | سابمیشن | ناک اوت | ریچ | استایل |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |  مراب دوالیشویلی | %۸۰ | %۲۰ | %۰ | %۷۵ | %۶ | %۱۸ | ۶۸' | Orthodox |
| ۱ |  شان اومالی | %۹۴ | %۵ | %۰ | %۲۳ | %۵ | %۷۰ | ۷۲' | Switch |
| ۲ |  عمر نورمگومدوف | %۱۰۰ | %۰ | %۰ | %۴۳ | %۴۳ | %۱۲ | ۶۹' | Orthodox |
| ۳ |  پتر یان | %۷۶ | %۲۳ | %۰ | %۵۰ | %۶ | %۴۳ | ۶۷' | Switch |
| ۴ |  کوری سندهاگن | %۸۰ | %۱۹ | %۰ | %۴۱ | %۱۷ | %۴۱ | ۷۰' | Switch |
| ۵ |  دیویسون فیگوریدو | %۸۴ | %۱۲ | %۴ | %۱۹ | %۳۸ | %۴۲ | ۶۸' | Orthodox |
| ۶ |  هنری سجو دو | %۸۴ | %۱۵ | %۰ | %۵۰ | %۰ | %۵۰ | ۶۴' | Orthodox |
| ۷ |  مارلون ورا | %۷۰ | %۲۶ | %۳ | %۲۳ | %۳۸ | %۳۸ | ۷۰.۵' | Switch |
| ۸ |  سونگ یادونگ | %۷۱ | %۲۵ | %۳ | %۴۰ | %۱۵ | %۴۵ | ۶۷' | Orthodox |
| ۹ |  راب فونت | %۷۴ | %۲۵ | %۰ | %۳۵ | %۲۰ | %۴۵ | ۷۱.۵' | Orthodox |
| ۱۰ |  خوزه آلدوی | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | ۷۰' | Orthodox |
| ۱۱ |  ماریو باوتیستا | %۸۶ | %۱۳ | %۰ | %۳۰ | %۴۶ | %۲۳ | ۶۹' | Switch |
| ۱۲ |  کایلر فیلیپس | %۸۴ | %۱۵ | %۰ | %۳۶ | %۱۸ | %۴۵ | ۷۲' | Orthodox |
| ۱۳ |  جوناتان مارتینز | %۸۱ | %۱۸ | %۰ | %۴۴ | %۱۱ | %۴۴ | ۷۰' | Southpaw |
| ۱۴ |  دومینیک کروز | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | ۶۸' | Orthodox |
| ۱۵ |  مونتِل جکسون | %۸۶ | %۱۳ | %۰ | %۳۸ | %۷ | %۵۳ | ۷۵.۵' | Southpaw |
اخبار مرتبط
کالوم والش: قهرمان آینده با اعتماد به نفس در آستانه مبارزه بزرگ
کالوم والش، بوکسور جوان و بااستعداد ایرلندی، هنوز از توجهات و هیاهوی اطرافش خسته نشده است. او با خنده‌ای دلنشین در حین تمریناتش در باشگاه بوکس Wild Card در هالیوود کالیفرنیا می‌گوید: «نه، همه چیز خوب است. » والش، که هنوز در انتظار بازگشتش به ایرلند برای مبارزه‌اش با پرزمیسلاو رونوسکی در 3Arena دوبلین است، به نظر نمی‌رسد که هیچ نشانه‌ای از اضطراب داشته باشد. این بوکسور 23 ساله، که از کودکی به این ورزش علاقه‌مند بوده، همیشه در شرایط فشار آرامش خود را حفظ کرده و به خود اعتماد دارد. او در این باره می‌گوید: «من همیشه اینگونه بوده‌ام. واقعاً نگران چیزها نیستم. من فقط سعی می‌کنم از هر فرصتی که به من داده می‌شود، لذت ببرم، زیرا می‌دانم که این فرصت‌ها ممکن است به سرعت از بین بروند. » این نگرش سالم در هر زمینه‌ای از زندگی مهم است، اما در دنیای بوکس به ویژه اهمیت بیشتری دارد. والش به خوبی می‌داند که در این ورزش، یک اشتباه کوچک می‌تواند به قیمت از دست دادن همه چیز تمام شود. او در طول زندگی حرفه‌ای‌اش شاهد سقوط بسیاری از بوکسورها بوده و به همین دلیل هیچ وقت نمی‌خواهد دلسرد شود. او اکنون آماده است تا اولین مبارزه‌اش را به عنوان یک حرفه‌ای در خانه‌اش برگزار کند. والش که به کالیفرنیا نقل مکان کرده، در صحنه بوکس آمریکا به یک ستاره نوظهور تبدیل شده و با رکورد 11-0 و 9 ناک‌اوت، در شهرهای مختلفی مانند نیویورک و بوستون مبارزه کرده است. حالا او به عنوان یک قهرمان به خانه بازمی‌گردد و می‌خواهد لهجه ایرلندی‌اش را حفظ کند. او با خنده می‌گوید: «بعضی وقت‌ها دوستانم به من می‌گویند یانک. اما من هرگز نمی‌خواهم لهجه‌ام را از دست بدهم. » مبارزه‌اش با رونوسکی، که رکورد 22-2-1 دارد، در 3Arena دوبلین برگزار خواهد شد. والش به یاد می‌آورد که پنج سال پیش در همین مکان، کنسرت 50 سنت را دیده است. او می‌گوید: «این یک اتفاق بزرگ است، اما در نهایت باید بروم و پیروز شوم. اگر به آنجا بروم و ناک‌اوت شوم، همه چیز تمام می‌شود. » والش با اعتماد به نفس می‌گوید که تمریناتش به خوبی پیش رفته و او آماده است تا در برابر هواداران ایرلندی‌اش پیروز شود. او با شوخی می‌گوید: «آن شب برای هر بطری آبجو در 3Arena شب بدی خواهد بود. » با حضور دنا وایت و برنامه‌های بزرگ UFC در دوبلین، والش معتقد است که این رویداد به یک تاریخ‌سازی در دنیای بوکس تبدیل خواهد شد. او می‌گوید: «این همان چیزی است که مدت‌هاست دنبالش بودیم. این مبارزه نشان خواهد داد که بوکس چگونه باید باشد و مردم متوجه خواهند شد که این سطح جدیدی از بوکس است. ».
جمعه ۲۲:۰ ۱۴۰۳/۶/۳۰نبردهای هیجان‌انگیز در 3Arena: پیروزی‌های درخشان و ناک اوت‌های خیره‌کننده!
در شب پرهیجان بوکس در 3Arena دابلین، رقابت‌های جذابی برگزار شد که تماشاگران را به وجد آورد. در نخستین مبارزه، رقبای آماتور، الا تامپسون و ابی مالی، در سه راند به مصاف هم رفتند. اگرچه مالی در دو راند ابتدایی برتری داشت، اما تامپسون در راند پایانی با یک حمله ناگهانی، تلاش کرد تا نتیجه را تغییر دهد. این مبارزه به عنوان یک نمایش برگزار شد و هیچ امتیازی برای دو نوجوان 16 ساله ثبت نشد. در ادامه، گرت داولینگ، بوکسور جوان دابلینی، با یک نمایش خیره‌کننده در راند دوم، دانیل نوواک را ناک اوت کرد. داولینگ با قدرت از گوشه خود خارج شد و با یک هوک چپ، نوواک را به زمین انداخت. او با دو ناک‌داون دیگر، مبارزه را در 9 ثانیه از راند دوم به پایان رساند و به رکورد 1-0 رسید. شوانا اوکیف، بوکسور سبک وزن ایرلندی، با یک ناک‌اوت در راند چهارم، والگردور گودستینسدوتیر را شکست داد و به رکورد 3-0 خود ادامه داد. اوکیف در راندهای ابتدایی با ضربات دقیق و قوی، حریف خود را تحت فشار قرار داد و در نهایت با درخواست کادر فنی گودستینسدوتیر، مبارزه به پایان رسید. در یکی از مبارزات هیجان‌انگیز، کریک اوبراین با یک تصمیم فنی تقسیم در شش راند، ادوارد داناوان را شکست داد و عنوان قهرمانی سوپر ولتر ویت کلتیک را به دست آورد. اوبراین با شروع قوی، داناوان را تحت فشار قرار داد و در نهایت با یک برتری جزئی پیروز شد. در ادامه، توماس کارتی، بوکسور سنگین وزن دابلینی، با ناک‌اوت جاناتان ورگارا در راند دوم، تماشاگران را به وجد آورد. کارتی با قدرت و دقت، حریف خود را به زمین انداخت و به رکورد 9-0 رسید. امیت برنان، بوکسور سابق المپیکی ایرلند، در یک مبارزه نزدیک با کوین کرونین، موفق به کسب عنوان قهرمانی سوپر میدل ویت کلتیک شد. این مبارزه به شدت رقابتی بود و برنان با یک تصمیم تقسیم، پیروز میدان شد. در رویداد اصلی، علی احمدوف با یک تصمیم تقسیم در برابر پیر هوبرت دیبومب، که به عنوان یک زیرمجموعه 7 به 1 شناخته می‌شد، پیروز شد. این مبارزه به رغم عدم فعالیت کافی احمدوف، به نفع او به پایان رسید. در نهایت، کالوم والش با ناک‌اوت در راند دوم، عنوان قهرمانی WBC قاره‌ای آمریکا را حفظ کرد و به رکورد 12-0 رسید. این شب پر از هیجان و ناک‌اوت‌های خیره‌کننده، به یاد ماندنی شد و تماشاگران را به وجد آورد.
جمعه ۲۲:۰ ۱۴۰۳/۶/۳۰جان گودن: صدای معتبر UFC با داستان‌های جذاب از دنیای هنرهای رزمی
در صنعت فیلم‌سازی یک ضرب‌المثل جالب وجود دارد که می‌گوید اگر مستند می‌سازید، حتماً باید کسی بریتانیایی را برای روایت انتخاب کنید؛ زیرا لهجه و تسلط به زبان انگلیسی به موضوع شما اعتبار می‌بخشد. در دنیای UFC، جان گودن به مدت ده سال است که این اعتبار را به پخش‌های UFC می‌آورد. او از واتفورد انگلستان آمده، اما لهجه و صدای دلنشین او تنها یک مزیت اضافی است. اعتبار واقعی او از زندگی‌اش در هنرهای رزمی نشأت می‌گیرد. او می‌گوید: "من یک پخش‌کننده آموزش‌دیده نیستم و هیچ‌گاه به تلویزیون نرفته‌ام. من از طریق تمرین هنرهای رزمی به اینجا رسیدم. از هفت سالگی روی تشک جودو بودم و هنوز هم بخشی از یک تیم مبارزه هستم. " گودن برای اولین بار در سال 2014 در کنار دن هاردی به مخاطبان UFC معرفی شد و به سرعت به یکی از چهره‌های برجسته این ورزش تبدیل شد. او نه تنها به عنوان مجری و تحلیل‌گر، بلکه به عنوان نویسنده، تولیدکننده و پادکستر نیز فعالیت می‌کند. او با اشتیاق به هنرهای رزمی مختلط می‌گوید: "من به کشف داستان‌های مردم و کمک به آنها برای بیان این داستان‌ها بسیار علاقه‌مندم. " گودن به یاد می‌آورد که چگونه روزی که به او خبر دادند به پخش UFC دعوت شده، در حال ارزیابی خسارت آب در یک خانه بود. او می‌گوید: "وقتی تماس را دریافت کردم، باید احساساتم را سرکوب می‌کردم تا از آن خانه خارج شوم. در ون خودم شروع به فریاد زدن کردم. " او در طول این سال‌ها لحظات خاصی را تجربه کرده است. از اولین باری که میکروفون UFC را در دست گرفت تا شب تاریخی مبارزه مک‌گرگور در دوبلین. او به یاد می‌آورد: "این شب واقعاً دیوانه‌وار بود و من خوشحالم که بخشی از این جشنواره هنرهای رزمی ایرلندی بودم. " گودن همچنین به اولین مبارزه قهرمانی UFC که در آن شرکت داشت، یعنی مبارزه جوآنا یدرزیک با جسیکا پن، اشاره می‌کند و می‌گوید: "این تجربه برای من بسیار خاص بود. " او همچنین به برنامه "Inside The Octagon" اشاره می‌کند که در آن به تحلیل مبارزات می‌پرداختند و می‌گوید: "این برنامه به ما کمک کرد تا گفتگوهای خصوصی‌مان را به تصویر بکشیم. " گودن به یاد می‌آورد که چگونه در مبارزه بیسپینگ و سیلوا در لندن، به عنوان مجری حضور داشت و می‌گوید: "این مبارزه برای من بسیار خاص بود زیرا دو قهرمان بزرگ را در یک رینگ دیدم. " او همچنین به سفرش به نیویورک برای UFC 205 اشاره می‌کند و می‌گوید: "این شب بسیار ویژه بود و من به عنوان مجری در کنار مبارزان و سلبریتی‌ها بودم. " گودن در نهایت به پروژه‌های مختلفی که در UFC انجام داده، از جمله سریال "Up Close" و "Fight Day Focus" اشاره می‌کند و می‌گوید: "این پروژه‌ها به من کمک کردند تا به عنوان یک پخش‌کننده رشد کنم. " او با افتخار به سفرهایش به لاس‌وگاس اشاره می‌کند و می‌گوید: "هر بار که به لاس‌وگاس می‌روم، احساس می‌کنم که در یک رویا هستم. من از واتفورد به اینجا آمده‌ام و اکنون در بهترین صندلی‌ها نشسته‌ام و بزرگترین مبارزان جهان را تماشا می‌کنم. ".
جمعه ۲۲:۰ ۱۴۰۳/۶/۳۰پیروزی شگفت‌انگیز تیم ملی فوتبال ایران در برابر حریف قدرتمند
تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی هیجان‌انگیز و تماشایی موفق شد تا با نتیجه‌ای شگفت‌انگیز حریف قدرتمند خود را شکست دهد. این دیدار که در ورزشگاه آزادی برگزار شد، به یکی از خاطره‌انگیزترین بازی‌های تاریخ فوتبال ایران تبدیل شد. بازیکنان تیم ملی با نمایش فوق‌العاده خود، نشان دادند که عزم جدی برای موفقیت دارند و به دنبال کسب عنوان قهرمانی در مسابقات پیش رو هستند. در نیمه اول بازی، تیم ایران با یک گل زودهنگام از حریف پیش افتاد. این گل که توسط مهاجم جوان و بااستعداد تیم به ثمر رسید، جو ورزشگاه را به شدت تحت تأثیر قرار داد و هواداران را به وجد آورد. پس از این گل، تیم حریف تلاش کرد تا بازی را به تساوی بکشاند، اما دفاع مستحکم ایران و درخشش دروازه‌بان تیم مانع از این کار شد. نیمه دوم بازی با فشار بیشتر تیم حریف آغاز شد، اما بازیکنان ایران با تمرکز و انسجام بالا به خوبی از دروازه خود دفاع کردند. در دقیقه ۷۵، تیم ملی ایران با یک ضد حمله سریع و هماهنگ، گل دوم را به ثمر رساند و فاصله را به دو گل افزایش داد. این گل باعث شد تا امیدهای حریف برای بازگشت به بازی به شدت کاهش یابد. در دقایق پایانی بازی، تیم ایران با حفظ توپ و کنترل بازی، به خوبی زمان را مدیریت کرد و اجازه نداد حریف به گل برسد. این پیروزی نه تنها به اعتبار تیم ملی افزوده بلکه روحیه بازیکنان را نیز به شدت تقویت کرد. هواداران پس از پایان بازی با شادی و سرودهای ملی به استقبال بازیکنان رفتند و این پیروزی را جشن گرفتند. تیم ملی فوتبال ایران با این پیروزی، خود را به عنوان یکی از مدعیان اصلی قهرمانی در مسابقات آینده معرفی کرد و امیدها برای موفقیت در عرصه بین‌المللی را زنده نگه داشت. با توجه به عملکرد فوق‌العاده بازیکنان و کادر فنی، انتظار می‌رود که تیم ملی در مسابقات آینده نیز نتایج درخشانی کسب کند و دل هواداران را شاد کند.
جمعه ۲۲:۰ ۱۴۰۳/۶/۳۰پیروزی شگفت‌انگیز تیم ملی فوتبال ایران در برابر حریف قدرتمند
تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی هیجان‌انگیز و پر از تنش، موفق شد حریف قدرتمند خود را با نتیجه‌ای شگفت‌انگیز شکست دهد. این دیدار که در ورزشگاه آزادی برگزار شد، نه تنها برای بازیکنان بلکه برای هواداران نیز لحظاتی فراموش‌نشدنی به ارمغان آورد. در نیمه اول بازی، تیم ایران با یک گل زودهنگام از حریف پیش افتاد و این گل به شدت روحیه بازیکنان را بالا برد. در ادامه، حریف تلاش کرد تا بازی را به تساوی بکشاند، اما دفاع مستحکم ایران اجازه نداد تا این اتفاق بیفتد. در نیمه دوم، تیم ملی ایران با استفاده از ضدحملات سریع و برنامه‌ریزی دقیق، موفق شد گل دوم را نیز به ثمر برساند. این گل، نتیجه تلاش‌های بی‌وقفه بازیکنان و هماهنگی عالی آنها بود. هواداران در ورزشگاه با شور و شوق فراوان به تشویق تیم خود پرداختند و این حمایت بی‌نظیر به بازیکنان انگیزه بیشتری داد. حریف در دقایق پایانی بازی تمام تلاش خود را برای کاهش فاصله گل‌ها به کار گرفت، اما درخشش دروازه‌بان ایران و دفاع مستحکم تیم، مانع از این شد که آنها به گل برسند. این پیروزی نه تنها به اعتبار تیم ملی ایران افزود، بلکه نشان‌دهنده عزم و اراده بازیکنان برای موفقیت در مسابقات آینده بود. سرمربی تیم ملی پس از بازی در مصاحبه‌ای گفت: "ما به خوبی آماده شده بودیم و بازیکنان با تمام وجود در زمین جنگیدند. این پیروزی نتیجه تلاش‌های شبانه‌روزی کادر فنی و بازیکنان است و امیدوارم این روند ادامه داشته باشد. " این پیروزی باعث افزایش امیدواری‌ها برای مسابقات آینده و همچنین صعود به مراحل بالاتر در رقابت‌های بین‌المللی شد. هواداران با امید به آینده، به حمایت از تیم ملی ادامه خواهند داد و انتظار دارند که این روند موفقیت‌آمیز ادامه یابد. در نهایت، این بازی به یاد ماندنی، نشان‌دهنده قدرت و استعداد فوتبال ایران در سطح بین‌المللی بود.
جمعه ۲۱:۰ ۱۴۰۳/۶/۳۰