فصل هشتم سری مسابقات دنا وایت به میانه راه خود رسید و در این هفته، سه مبارز موفق به کسب قرارداد با UFC شدند: ناواجو استیرلینگ، جوزیاس موساسا و نیکول کالیاری. استیرلینگ با یک ناکاوت قدرتمند با چپ خود در برابر فیل لاتوی، توجهات زیادی را به خود جلب کرد و حتی همتیمیاش در سیتی کیک باکسینگ، اسرائیل آدسانیا، را نیز به هیجان آورد. هفته ششم این سری مسابقات در تاریخ ۱۷ سپتامبر ساعت ۸ شب به وقت شرقی از شبکه ESPN+ پخش خواهد شد. این هفته شاهد ورود یک استعداد جالب در دسته سنگین وزن خواهیم بود: تالیسون تیشیرا. تیشیرا با قد ۶ فوت و ۷ اینچ و دامنهای به طول ۸۳ اینچ، یکی از بلندترین و بزرگترین مبارزان در فهرست UFC خواهد بود. او به خوبی برای اندازهاش حرکت میکند و به نظر میرسد که درک خوبی از فاصله دارد، که برای یک مبارز بلند قد بسیار مهم است. تیشیرا در فاصله دور از قد خود به خوبی استفاده میکند و مشتهای مستقیم خوبی دارد. او جاب خوبی را به نمایش گذاشته که سلاحی فوقالعاده برای مبارزان بلند قد به ویژه در دسته سنگین وزن است. جاب خوب به یک مبارز این امکان را میدهد که از فاصلهای ایمن، حریف را تحت فشار قرار دهد و همچنین میتواند به عنوان پایهای برای مشتهای قدرتمندتر عمل کند. تیشیرا همچنین دارای یک بازی ککینگ قابل توجه است و از پاهای بزرگش برای وارد کردن آسیب استفاده میکند. او کک جلویی را به خوبی اجرا میکند که برای حمله به بدن از فاصلهای ایمن مناسب است. همچنین، او ککهای ساق پا را به نمایش گذاشته که میتواند پایههای حریفان را از کار بیندازد. تیشیرا به عنوان یک دان ۲ جیو-جیتسو، بازی گراپلینگ با کیفیتی دارد و در صورت رفتن مبارزه به زمین، دفاع خوبی خواهد داشت. حریف تیشیرا، آرتور لوپس، تنها یک مبارزه حرفهای از سال ۲۰۱۸ داشته و آن را در ۲۰ ثانیه با تکنیک گراوند اند پاندا به پایان رسانده است. بنابراین، ویدیوهای اخیر از لوپس بسیار محدود است. لوپس به طور قابل توجهی کوتاهتر از تیشیرا است و این موضوع او را در فاصله دچار مشکل میکند. او باید فاصله را ببندد و در داخل مبارزه کند تا بتواند برتری طولی تیشیرا را خنثی کند. تیشیرا با رکورد ۶-۰ و پنج پیروزی اخیرش به وسیله ناکاوت، به نظر میرسد که بتواند از برتری طولی خود استفاده کند و با یک پایانبندی موفق، لوپس را شکست دهد.
امیت برنان، بوکسور جوان ایرلندی، در سومین مبارزه حرفهای خود در نیویورک، با شور و شوقی بینظیر به رینگ رفت. این ورزشکار 33 ساله که در المپیک 2020 ایرلند شرکت کرده بود، در روز مبارزه، با چالشی غیرمنتظره روبرو شد: گم شدن محافظ دهانش. محافظ دهان برای بوکسورها بسیار حیاتی است و برنان مجبور شد به سرعت به مرکز شهر برود و محافظهای خودساختهای را تهیه کند که به هیچ وجه مناسب نبودند. با این حال، او با تمام چالشها روبرو شد و در یک مبارزه سخت، با تصمیم اکثریت داوران پیروز شد. برنان از این تجربه درسهای مهمی گرفت و به این نتیجه رسید که باید برای آیندهاش برنامهریزی بهتری داشته باشد. او میگوید: "گاهی اوقات باید اتفاقاتی بیفتد تا متوجه شوید که میخواهید به چیزهای بزرگتر و بهتر دست یابید. باید خانهام را مرتب کنم و این مبارزه به من کمک کرد تا برای مبارزات آینده آمادهتر باشم. " در روز جمعه، برنان برای دومین بار در 3Arena دوبلین به مصاف کوین کرونین خواهد رفت تا برای عنوان قهرمانی سوپر میدلوایت کلتیک مبارزه کند. او به شدت به این مبارزه اهمیت میدهد زیرا برنامهاش این است که تا 37 سالگی از دنیای بوکس خارج شود و هر مبارزه برایش حیاتی است. برنان با اعتماد به نفس میگوید: "من جوان نیستم، اما هنوز احساس تازگی میکنم. با این حال، زمان علیه من است و باید زمان از دست رفته را جبران کنم. " برنان به خاطر مبارزاتش، تجربهای فراتر از رکوردش دارد و به همین دلیل انتظار دارد که به سرعت پیشرفت کند. او همچنین از حمایت دارن بارکر، قهرمان سابق جهان، بهرهمند است که به او در مسیر حرفهایاش کمک میکند. برنان به خوبی میداند که هر مبارزهای که انجام میدهد، به او کمک میکند تا به هدفش نزدیکتر شود. او همچنین به این نکته اشاره میکند که به عنوان یک الماسین، هر حریفی که با او مبارزه میکند، انگیزه بیشتری دارد تا او را شکست دهد. برنان میگوید: "وقتی با حریفانی مبارزه میکنید که ممکن است رکورد خوبی نداشته باشند، اما به خاطر الماسین بودن من، تلاش بیشتری میکنند. " او به وضوح میداند که در دنیای بوکس، شهرت و افتخار مهم هستند، اما برای او، عشق به ورزش و تلاش برای تحقق رویاهایش در اولویت قرار دارد. برنان به یاد میآورد که همیشه آرزوی مبارزه در مادیسون اسکوئر گاردن را داشته و اکنون با تمرکز بر پیروزیها، به دنبال تحقق این رویا است. او میگوید: "اگر به پیروزیهایم ادامه دهم و حمایت طرفداران ایرلندی را داشته باشم، مبارزه در مادیسون اسکوئر گاردن به واقعیت تبدیل خواهد شد. ".
پیروزی شگفتانگیز تیم ملی فوتبال ایران در برابر حریف قدرتمند
تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی هیجانانگیز و پر از تنش، موفق شد حریف قدرتمند خود را با نتیجهای شگفتانگیز شکست دهد. این دیدار که در ورزشگاه آزادی برگزار شد، به یکی از به یادماندنیترین مسابقات تاریخ فوتبال ایران تبدیل شد. بازیکنان تیم ملی با روحیهای بالا و انگیزهای مثالزدنی به میدان رفتند و نشان دادند که برای کسب پیروزی هیچ چیزی نمیتواند مانع آنها شود. در نیمه اول بازی، تیم ایران با یک گل زودهنگام از حریف پیش افتاد. این گل که توسط مهاجم جوان و بااستعداد تیم به ثمر رسید، جو ورزشگاه را به شدت تحت تأثیر قرار داد و هواداران را به وجد آورد. پس از این گل، تیم حریف تلاش کرد تا بازی را به تساوی بکشاند، اما دفاع مستحکم ایران و درخشش دروازهبان تیم، مانع از این امر شد. نیمه دوم بازی با فشار بیشتر تیم حریف آغاز شد و آنها به دنبال جبران گل خورده بودند. اما بازیکنان ایران با تمرکز و انسجام بالا، به خوبی از دروازه خود محافظت کردند و چندین موقعیت خطرناک را نیز خلق کردند. در یکی از این موقعیتها، هافبک خلاق تیم با یک پاس دقیق، مهاجم را در موقعیت گلزنی قرار داد و او با یک شوت زیبا، گل دوم را به ثمر رساند. با این گل، امیدهای تیم حریف به شدت کاهش یافت و بازیکنان ایران با اعتماد به نفس بیشتری به بازی ادامه دادند. در دقایق پایانی بازی، تیم ملی ایران با یک بازی هوشمندانه و کنترل توپ، زمان را به نفع خود مدیریت کرد و در نهایت با نتیجه ۲-۰ پیروز میدان شد. این پیروزی نه تنها به معنای کسب سه امتیاز ارزشمند بود، بلکه نشاندهنده قدرت و پتانسیل بالای فوتبال ایران در سطح بینالمللی است. هواداران پس از پایان بازی با شادی و سرودهای ملی، از بازیکنان استقبال کردند و این پیروزی را جشن گرفتند. حالا تیم ملی ایران با این پیروزی، به آیندهای روشن و امیدوارکننده در مسابقات پیش رو نگاه میکند.
کالوم والش: از نبرد در دابلین تا حفظ لهجه ایرلندی
کالوم والش، بوکسور جوان و بااستعداد ایرلندی، هنوز از توجهات و هیاهوی اطرافش خسته نشده است. او با لبخندی بر لب در حین تمریناتش در باشگاه بوکس Wild Card در هالیوود کالیفرنیا میگوید: «نه، همه چیز خوب است. » والش، که هنوز چند هفته تا بازگشتش به ایرلند برای مبارزه با پرزمیسلاو رونوسکی در 3Arena دابلین فاصله دارد، هیچ نشانهای از اضطراب در او دیده نمیشود. این بوکسور 23 ساله از کودکی در دنیای بوکس بوده و همیشه در فشارها خونسرد و مطمئن بوده است. او میگوید: «من همیشه اینگونه بودهام. واقعاً نگران چیزها نیستم. من فقط سعی میکنم از هر فرصتی که به دست میآورم لذت ببرم، زیرا میدانم که این فرصتها میتوانند به سرعت از بین بروند. » این نگرش سالمی است که در هر زمینهای از زندگی مهم است، بهویژه در دنیای بوکس، جایی که یک اشتباه میتواند به معنای پایان کار باشد. والش با تجربهای که از سالها فعالیت در این رشته دارد، میداند که باید از هر لحظه استفاده کند. او با رکورد 11-0 و 9 ناکاوت، به یکی از چهرههای مورد توجه در صحنه بوکس ایالات متحده تبدیل شده است. حالا او به عنوان یک قهرمان به خانهاش برمیگردد و میگوید: «گاهی اوقات دوستانم به من میگویند یانکی، اما من نمیخواهم لهجهام را از دست بدهم. » والش به یاد میآورد که پنج سال پیش در 3Arena دابلین، در کنسرت 50 سنت حضور داشته و حالا به عنوان یک بوکسور به آنجا برمیگردد. او میگوید: «این یک موضوع بزرگ است، اما در نهایت من باید بروم و برنده شوم. اگر فقط بروم و ناکاوت شوم، همه چیز تمام میشود. » او با اطمینان از آمادگیاش میگوید: «من به خوبی تمرین کردهام و هیچ شکی در پیروزیام ندارم. این برای من آسان است. » والش به هواداران ایرلندیاش قول میدهد که در این مبارزه رکورد بینقصش را حفظ کند. او با خنده میگوید: «آن شب برای هر بطری آبجو در 3Arena دابلین شب بدی خواهد بود. » والش در ادامه به حضور دنا وایت، مدیرعامل UFC، در این رویداد اشاره میکند و میگوید: «این چیزی است که مدتهاست منتظرش بودیم. این مبارزه قرار است تاریخساز باشد و مردم متوجه خواهند شد که این سطح جدیدی از بوکس است. ».
خلیل رانتری: داستانی از استقامت و موفقیت در دنیای MMA
خلیل رانتری جونیور، نمونهای از استقامت و اراده در دنیای مبارزات مختلط (MMA) است. او که فارغالتحصیل برنامه «مبارز نهایی» (The Ultimate Fighter) است، در دومین مبارزهاش در این تورنمنت شکست خورد، اما به دلیل مصدومیت یکی از مبارزان، دوباره به نیمهنهایی دعوت شد. رانتری با تلاش و پشتکار به فینال رسید، اما در جولای ۲۰۱۶ در برابر اندرو سانچز شکست خورد. در پنج سال بعدی، رانتری با رکورد ۴-۴ و یک مبارزه بدون نتیجه، به دنبال یافتن مسیر خود در دنیای MMA بود. اما از سپتامبر ۲۰۲۱، او توانست به اوج خود بازگردد و یک رشته پیروزی پنجگانه را آغاز کند که در آن چهار پیروزی با ناکاوتهای قاطع به دست آورد. این موفقیتها نشاندهنده عزم و اراده او برای بازگشت به عرصه قهرمانی است. اکنون، رانتری در آستانه مبارزهای بزرگ با الکس پریرا برای کسب عنوان قهرمانی وزن سبک سنگین در UFC 307 قرار دارد. این مبارزه نه تنها برای او یک چالش بزرگ است، بلکه فرصتی است تا نشان دهد که چگونه میتواند از شکستها و چالشها عبور کند و به قلههای جدیدی دست یابد. خلیل رانتری، ۳۴ ساله، به عنوان یک هنرمند ناکاوت شناخته میشود و تواناییهایش در رینگ به وضوح نشاندهنده استعداد و تمرینات سخت اوست. او با قدرت و سرعتی که در مبارزاتش به نمایش میگذارد، همواره مخاطبان را به وجد میآورد. با توجه به روند رو به رشد او و پیروزیهای اخیرش، انتظار میرود که مبارزه با پریرا یکی از جذابترین و هیجانانگیزترین مبارزات سال باشد. رانتری با انگیزهای مضاعف به این مبارزه نزدیک میشود و همه چشمها به او دوخته شده است. آیا او میتواند در این مبارزه سرنوشتساز، به پیروزی دست یابد و عنوان قهرمانی را به دست آورد؟ زمان نشان خواهد داد.
ولنتینا شِوچنکو، قهرمان دوباره: بازگشت به اوج در مبارزه با الکسا گراسو
پس از ۱۸ ماه و دو مبارزه دیگر با الکسا گراسو، ولنتینا شِوچنکو سرانجام موفق شد کمربند قهرمانی خود را دوباره به دور کمرش ببندد. این قهرمان بینظیر در مبارزه سهجانبهاش با گراسو، به بهترین فرم خود بازگشت و کنترل مبارزه را در دست گرفت و حریفش را به راحتی به زمین انداخت. اگرچه این سری مبارزات به طور فنی با نتیجه ۱-۱-۱ به پایان رسید، اما به نظر میرسد که این دسته از مبارزات زنان آمادهاند تا به جلو حرکت کنند، چرا که چندین ورزشکار شایسته عنوان قهرمانی خود را نشان دادهاند. در حال حاضر، وضعیت دسته وزنی زنان به این صورت است: در همین حال، کارین سیلوا، ۳۰ ساله، در آستانه یک جهش مشابه قرار دارد اگر بتواند از سد آراوجو عبور کند، زمانی که این دو در نیویورک به مصاف یکدیگر میروند. سیلوا، که از فارغالتحصیلان سری مسابقات «دانا وایت» است، در چهار سفر خود به اکتاگون بینقص بوده و اخیراً آریانه لیپسکی را در لاسوگاس شکست داده است. شِوچنکو با این پیروزی، نه تنها کمربند قهرمانی را به دست آورد، بلکه نشان داد که هنوز هم یکی از بهترینهای این رشته است. او در طول مبارزه با گراسو، با تکنیکهای بینظیر خود و استراتژیهای هوشمندانه، حریفش را تحت فشار قرار داد و به خوبی توانست برتری خود را به نمایش بگذارد. این پیروزی، نه تنها برای شِوچنکو، بلکه برای طرفدارانش نیز یک لحظه شگفتانگیز بود. از سوی دیگر، کارین سیلوا با عملکردهای درخشان خود در اکتاگون، به عنوان یکی از مدعیان جدی قهرمانی شناخته میشود. او با اعتماد به نفس و مهارتهای فنی خود، به دنبال این است که در مبارزه آیندهاش با آراوجو، نشان دهد که شایسته عنوان قهرمانی است. این مبارزه میتواند نقطه عطفی در کارنامه ورزشی او باشد و او را به جمع قهرمانان بزرگ این دسته نزدیکتر کند. در نهایت، با توجه به تحولات اخیر در دسته وزنی زنان، به نظر میرسد که آینده این رشته پر از هیجان و رقابتهای نفسگیر خواهد بود. طرفداران میتوانند منتظر مبارزات جذاب و دیدنی بیشتری باشند که در راه است.
فصل هشتم سری مسابقات دنا وایت به میانه راه خود رسید و در این هفته، سه مبارز موفق به کسب قرارداد با UFC شدند: ناواجو استیرلینگ، جوزیاس موساسا و نیکول کالیاری. استیرلینگ با یک ناکاوت قدرتمند با چپ خود در برابر فیل لاتوی، توجهات زیادی را به خود جلب کرد و حتی همتیمیاش در سیتی کیک باکسینگ، اسرائیل آدسانیا، را نیز به هیجان آورد. هفته ششم این سری مسابقات در تاریخ ۱۷ سپتامبر ساعت ۸ شب به وقت شرقی از شبکه ESPN+ پخش خواهد شد. این هفته شاهد ورود یک استعداد جالب در دسته سنگین وزن خواهیم بود: تالیسون تیشیرا. تیشیرا با قد ۶ فوت و ۷ اینچ و دامنهای به طول ۸۳ اینچ، یکی از بلندترین و بزرگترین مبارزان در فهرست UFC خواهد بود. او به خوبی برای اندازهاش حرکت میکند و به نظر میرسد که درک خوبی از فاصله دارد، که برای یک مبارز بلند قد بسیار مهم است. تیشیرا در فاصله دور از قد خود به خوبی استفاده میکند و مشتهای مستقیم خوبی دارد. او جاب خوبی را به نمایش گذاشته که سلاحی فوقالعاده برای مبارزان بلند قد به ویژه در دسته سنگین وزن است. جاب خوب به یک مبارز این امکان را میدهد که از فاصلهای ایمن، حریف را تحت فشار قرار دهد و همچنین میتواند به عنوان پایهای برای مشتهای قدرتمندتر عمل کند. تیشیرا همچنین دارای یک بازی ککینگ قابل توجه است و از پاهای بزرگش برای وارد کردن آسیب استفاده میکند. او کک جلویی را به خوبی اجرا میکند که برای حمله به بدن از فاصلهای ایمن مناسب است. همچنین، او ککهای ساق پا را به نمایش گذاشته که میتواند پایههای حریفان را از کار بیندازد. تیشیرا به عنوان یک دان ۲ جیو-جیتسو، بازی گراپلینگ با کیفیتی دارد و در صورت رفتن مبارزه به زمین، دفاع خوبی خواهد داشت. حریف تیشیرا، آرتور لوپس، تنها یک مبارزه حرفهای از سال ۲۰۱۸ داشته و آن را در ۲۰ ثانیه با تکنیک گراوند اند پاندا به پایان رسانده است. بنابراین، ویدیوهای اخیر از لوپس بسیار محدود است. لوپس به طور قابل توجهی کوتاهتر از تیشیرا است و این موضوع او را در فاصله دچار مشکل میکند. او باید فاصله را ببندد و در داخل مبارزه کند تا بتواند برتری طولی تیشیرا را خنثی کند. تیشیرا با رکورد ۶-۰ و پنج پیروزی اخیرش به وسیله ناکاوت، به نظر میرسد که بتواند از برتری طولی خود استفاده کند و با یک پایانبندی موفق، لوپس را شکست دهد.
رتبه | مبارز | برد | باخت | مساوی | برد با نظر داور | سابمیشن | ناک اوت | ریچ | استایل |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
مراب دوالیشویلی | %۸۰ | %۲۰ | %۰ | %۷۵ | %۶ | %۱۸ | ۶۸' | Orthodox | |
۱ | شان اومالی | %۹۴ | %۵ | %۰ | %۲۳ | %۵ | %۷۰ | ۷۲' | Switch |
۲ | عمر نورمگومدوف | %۱۰۰ | %۰ | %۰ | %۴۳ | %۴۳ | %۱۲ | ۶۹' | Orthodox |
۳ | پتر یان | %۷۶ | %۲۳ | %۰ | %۵۰ | %۶ | %۴۳ | ۶۷' | Switch |
۴ | کوری سندهاگن | %۸۰ | %۱۹ | %۰ | %۴۱ | %۱۷ | %۴۱ | ۷۰' | Switch |
۵ | دیویسون فیگوریدو | %۸۴ | %۱۲ | %۴ | %۱۹ | %۳۸ | %۴۲ | ۶۸' | Orthodox |
۶ | هنری سجو دو | %۸۴ | %۱۵ | %۰ | %۵۰ | %۰ | %۵۰ | ۶۴' | Orthodox |
۷ | مارلون ورا | %۷۰ | %۲۶ | %۳ | %۲۳ | %۳۸ | %۳۸ | ۷۰.۵' | Switch |
۸ | سونگ یادونگ | %۷۱ | %۲۵ | %۳ | %۴۰ | %۱۵ | %۴۵ | ۶۷' | Orthodox |
۹ | راب فونت | %۷۴ | %۲۵ | %۰ | %۳۵ | %۲۰ | %۴۵ | ۷۱.۵' | Orthodox |
۱۰ | خوزه آلدوی | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | ۷۰' | Orthodox |
۱۱ | ماریو باوتیستا | %۸۶ | %۱۳ | %۰ | %۳۰ | %۴۶ | %۲۳ | ۶۹' | Switch |
۱۲ | کایلر فیلیپس | %۸۴ | %۱۵ | %۰ | %۳۶ | %۱۸ | %۴۵ | ۷۲' | Orthodox |
۱۳ | جوناتان مارتینز | %۸۱ | %۱۸ | %۰ | %۴۴ | %۱۱ | %۴۴ | ۷۰' | Southpaw |
۱۴ | دومینیک کروز | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | %۰ | ۶۸' | Orthodox |
۱۵ | مونتِل جکسون | %۸۶ | %۱۳ | %۰ | %۳۸ | %۷ | %۵۳ | ۷۵.۵' | Southpaw |
امیت برنان، بوکسور جوان ایرلندی، در سومین مبارزه حرفهای خود در نیویورک، با شور و شوقی بینظیر به رینگ رفت. این ورزشکار 33 ساله که در المپیک 2020 ایرلند شرکت کرده بود، در روز مبارزه، با چالشی غیرمنتظره روبرو شد: گم شدن محافظ دهانش. محافظ دهان برای بوکسورها بسیار حیاتی است و برنان مجبور شد به سرعت به مرکز شهر برود و محافظهای خودساختهای را تهیه کند که به هیچ وجه مناسب نبودند. با این حال، او با تمام چالشها روبرو شد و در یک مبارزه سخت، با تصمیم اکثریت داوران پیروز شد. برنان از این تجربه درسهای مهمی گرفت و به این نتیجه رسید که باید برای آیندهاش برنامهریزی بهتری داشته باشد. او میگوید: "گاهی اوقات باید اتفاقاتی بیفتد تا متوجه شوید که میخواهید به چیزهای بزرگتر و بهتر دست یابید. باید خانهام را مرتب کنم و این مبارزه به من کمک کرد تا برای مبارزات آینده آمادهتر باشم. " در روز جمعه، برنان برای دومین بار در 3Arena دوبلین به مصاف کوین کرونین خواهد رفت تا برای عنوان قهرمانی سوپر میدلوایت کلتیک مبارزه کند. او به شدت به این مبارزه اهمیت میدهد زیرا برنامهاش این است که تا 37 سالگی از دنیای بوکس خارج شود و هر مبارزه برایش حیاتی است. برنان با اعتماد به نفس میگوید: "من جوان نیستم، اما هنوز احساس تازگی میکنم. با این حال، زمان علیه من است و باید زمان از دست رفته را جبران کنم. " برنان به خاطر مبارزاتش، تجربهای فراتر از رکوردش دارد و به همین دلیل انتظار دارد که به سرعت پیشرفت کند. او همچنین از حمایت دارن بارکر، قهرمان سابق جهان، بهرهمند است که به او در مسیر حرفهایاش کمک میکند. برنان به خوبی میداند که هر مبارزهای که انجام میدهد، به او کمک میکند تا به هدفش نزدیکتر شود. او همچنین به این نکته اشاره میکند که به عنوان یک الماسین، هر حریفی که با او مبارزه میکند، انگیزه بیشتری دارد تا او را شکست دهد. برنان میگوید: "وقتی با حریفانی مبارزه میکنید که ممکن است رکورد خوبی نداشته باشند، اما به خاطر الماسین بودن من، تلاش بیشتری میکنند. " او به وضوح میداند که در دنیای بوکس، شهرت و افتخار مهم هستند، اما برای او، عشق به ورزش و تلاش برای تحقق رویاهایش در اولویت قرار دارد. برنان به یاد میآورد که همیشه آرزوی مبارزه در مادیسون اسکوئر گاردن را داشته و اکنون با تمرکز بر پیروزیها، به دنبال تحقق این رویا است. او میگوید: "اگر به پیروزیهایم ادامه دهم و حمایت طرفداران ایرلندی را داشته باشم، مبارزه در مادیسون اسکوئر گاردن به واقعیت تبدیل خواهد شد. ".
تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی هیجانانگیز و پر از تنش، موفق شد حریف قدرتمند خود را با نتیجهای شگفتانگیز شکست دهد. این دیدار که در ورزشگاه آزادی برگزار شد، به یکی از به یادماندنیترین مسابقات تاریخ فوتبال ایران تبدیل شد. بازیکنان تیم ملی با روحیهای بالا و انگیزهای مثالزدنی به میدان رفتند و نشان دادند که برای کسب پیروزی هیچ چیزی نمیتواند مانع آنها شود. در نیمه اول بازی، تیم ایران با یک گل زودهنگام از حریف پیش افتاد. این گل که توسط مهاجم جوان و بااستعداد تیم به ثمر رسید، جو ورزشگاه را به شدت تحت تأثیر قرار داد و هواداران را به وجد آورد. پس از این گل، تیم حریف تلاش کرد تا بازی را به تساوی بکشاند، اما دفاع مستحکم ایران و درخشش دروازهبان تیم، مانع از این امر شد. نیمه دوم بازی با فشار بیشتر تیم حریف آغاز شد و آنها به دنبال جبران گل خورده بودند. اما بازیکنان ایران با تمرکز و انسجام بالا، به خوبی از دروازه خود محافظت کردند و چندین موقعیت خطرناک را نیز خلق کردند. در یکی از این موقعیتها، هافبک خلاق تیم با یک پاس دقیق، مهاجم را در موقعیت گلزنی قرار داد و او با یک شوت زیبا، گل دوم را به ثمر رساند. با این گل، امیدهای تیم حریف به شدت کاهش یافت و بازیکنان ایران با اعتماد به نفس بیشتری به بازی ادامه دادند. در دقایق پایانی بازی، تیم ملی ایران با یک بازی هوشمندانه و کنترل توپ، زمان را به نفع خود مدیریت کرد و در نهایت با نتیجه ۲-۰ پیروز میدان شد. این پیروزی نه تنها به معنای کسب سه امتیاز ارزشمند بود، بلکه نشاندهنده قدرت و پتانسیل بالای فوتبال ایران در سطح بینالمللی است. هواداران پس از پایان بازی با شادی و سرودهای ملی، از بازیکنان استقبال کردند و این پیروزی را جشن گرفتند. حالا تیم ملی ایران با این پیروزی، به آیندهای روشن و امیدوارکننده در مسابقات پیش رو نگاه میکند.
کالوم والش، بوکسور جوان و بااستعداد ایرلندی، هنوز از توجهات و هیاهوی اطرافش خسته نشده است. او با لبخندی بر لب در حین تمریناتش در باشگاه بوکس Wild Card در هالیوود کالیفرنیا میگوید: «نه، همه چیز خوب است. » والش، که هنوز چند هفته تا بازگشتش به ایرلند برای مبارزه با پرزمیسلاو رونوسکی در 3Arena دابلین فاصله دارد، هیچ نشانهای از اضطراب در او دیده نمیشود. این بوکسور 23 ساله از کودکی در دنیای بوکس بوده و همیشه در فشارها خونسرد و مطمئن بوده است. او میگوید: «من همیشه اینگونه بودهام. واقعاً نگران چیزها نیستم. من فقط سعی میکنم از هر فرصتی که به دست میآورم لذت ببرم، زیرا میدانم که این فرصتها میتوانند به سرعت از بین بروند. » این نگرش سالمی است که در هر زمینهای از زندگی مهم است، بهویژه در دنیای بوکس، جایی که یک اشتباه میتواند به معنای پایان کار باشد. والش با تجربهای که از سالها فعالیت در این رشته دارد، میداند که باید از هر لحظه استفاده کند. او با رکورد 11-0 و 9 ناکاوت، به یکی از چهرههای مورد توجه در صحنه بوکس ایالات متحده تبدیل شده است. حالا او به عنوان یک قهرمان به خانهاش برمیگردد و میگوید: «گاهی اوقات دوستانم به من میگویند یانکی، اما من نمیخواهم لهجهام را از دست بدهم. » والش به یاد میآورد که پنج سال پیش در 3Arena دابلین، در کنسرت 50 سنت حضور داشته و حالا به عنوان یک بوکسور به آنجا برمیگردد. او میگوید: «این یک موضوع بزرگ است، اما در نهایت من باید بروم و برنده شوم. اگر فقط بروم و ناکاوت شوم، همه چیز تمام میشود. » او با اطمینان از آمادگیاش میگوید: «من به خوبی تمرین کردهام و هیچ شکی در پیروزیام ندارم. این برای من آسان است. » والش به هواداران ایرلندیاش قول میدهد که در این مبارزه رکورد بینقصش را حفظ کند. او با خنده میگوید: «آن شب برای هر بطری آبجو در 3Arena دابلین شب بدی خواهد بود. » والش در ادامه به حضور دنا وایت، مدیرعامل UFC، در این رویداد اشاره میکند و میگوید: «این چیزی است که مدتهاست منتظرش بودیم. این مبارزه قرار است تاریخساز باشد و مردم متوجه خواهند شد که این سطح جدیدی از بوکس است. ».
خلیل رانتری جونیور، نمونهای از استقامت و اراده در دنیای مبارزات مختلط (MMA) است. او که فارغالتحصیل برنامه «مبارز نهایی» (The Ultimate Fighter) است، در دومین مبارزهاش در این تورنمنت شکست خورد، اما به دلیل مصدومیت یکی از مبارزان، دوباره به نیمهنهایی دعوت شد. رانتری با تلاش و پشتکار به فینال رسید، اما در جولای ۲۰۱۶ در برابر اندرو سانچز شکست خورد. در پنج سال بعدی، رانتری با رکورد ۴-۴ و یک مبارزه بدون نتیجه، به دنبال یافتن مسیر خود در دنیای MMA بود. اما از سپتامبر ۲۰۲۱، او توانست به اوج خود بازگردد و یک رشته پیروزی پنجگانه را آغاز کند که در آن چهار پیروزی با ناکاوتهای قاطع به دست آورد. این موفقیتها نشاندهنده عزم و اراده او برای بازگشت به عرصه قهرمانی است. اکنون، رانتری در آستانه مبارزهای بزرگ با الکس پریرا برای کسب عنوان قهرمانی وزن سبک سنگین در UFC 307 قرار دارد. این مبارزه نه تنها برای او یک چالش بزرگ است، بلکه فرصتی است تا نشان دهد که چگونه میتواند از شکستها و چالشها عبور کند و به قلههای جدیدی دست یابد. خلیل رانتری، ۳۴ ساله، به عنوان یک هنرمند ناکاوت شناخته میشود و تواناییهایش در رینگ به وضوح نشاندهنده استعداد و تمرینات سخت اوست. او با قدرت و سرعتی که در مبارزاتش به نمایش میگذارد، همواره مخاطبان را به وجد میآورد. با توجه به روند رو به رشد او و پیروزیهای اخیرش، انتظار میرود که مبارزه با پریرا یکی از جذابترین و هیجانانگیزترین مبارزات سال باشد. رانتری با انگیزهای مضاعف به این مبارزه نزدیک میشود و همه چشمها به او دوخته شده است. آیا او میتواند در این مبارزه سرنوشتساز، به پیروزی دست یابد و عنوان قهرمانی را به دست آورد؟ زمان نشان خواهد داد.
پس از ۱۸ ماه و دو مبارزه دیگر با الکسا گراسو، ولنتینا شِوچنکو سرانجام موفق شد کمربند قهرمانی خود را دوباره به دور کمرش ببندد. این قهرمان بینظیر در مبارزه سهجانبهاش با گراسو، به بهترین فرم خود بازگشت و کنترل مبارزه را در دست گرفت و حریفش را به راحتی به زمین انداخت. اگرچه این سری مبارزات به طور فنی با نتیجه ۱-۱-۱ به پایان رسید، اما به نظر میرسد که این دسته از مبارزات زنان آمادهاند تا به جلو حرکت کنند، چرا که چندین ورزشکار شایسته عنوان قهرمانی خود را نشان دادهاند. در حال حاضر، وضعیت دسته وزنی زنان به این صورت است: در همین حال، کارین سیلوا، ۳۰ ساله، در آستانه یک جهش مشابه قرار دارد اگر بتواند از سد آراوجو عبور کند، زمانی که این دو در نیویورک به مصاف یکدیگر میروند. سیلوا، که از فارغالتحصیلان سری مسابقات «دانا وایت» است، در چهار سفر خود به اکتاگون بینقص بوده و اخیراً آریانه لیپسکی را در لاسوگاس شکست داده است. شِوچنکو با این پیروزی، نه تنها کمربند قهرمانی را به دست آورد، بلکه نشان داد که هنوز هم یکی از بهترینهای این رشته است. او در طول مبارزه با گراسو، با تکنیکهای بینظیر خود و استراتژیهای هوشمندانه، حریفش را تحت فشار قرار داد و به خوبی توانست برتری خود را به نمایش بگذارد. این پیروزی، نه تنها برای شِوچنکو، بلکه برای طرفدارانش نیز یک لحظه شگفتانگیز بود. از سوی دیگر، کارین سیلوا با عملکردهای درخشان خود در اکتاگون، به عنوان یکی از مدعیان جدی قهرمانی شناخته میشود. او با اعتماد به نفس و مهارتهای فنی خود، به دنبال این است که در مبارزه آیندهاش با آراوجو، نشان دهد که شایسته عنوان قهرمانی است. این مبارزه میتواند نقطه عطفی در کارنامه ورزشی او باشد و او را به جمع قهرمانان بزرگ این دسته نزدیکتر کند. در نهایت، با توجه به تحولات اخیر در دسته وزنی زنان، به نظر میرسد که آینده این رشته پر از هیجان و رقابتهای نفسگیر خواهد بود. طرفداران میتوانند منتظر مبارزات جذاب و دیدنی بیشتری باشند که در راه است.